ზღვა, მიმოზები, თბილი მზე!

ზღვა, მიმოზები, თბილი მზე!

___________________________________________________

სოხუმი.

ეს ქალაქი მხოლოდ ერთხელ ვნახე.

შეკვეთა გვქონდა შესასრულებელი.

სამთავრობო შენობაზე ჰერბი უნდა აგვეწყო, შეგვეღება და მიგვემაგრებინა. 

გექნებათ ნანახი მინისტრთა საბჭის შენობაზე.

მოკლედ ჩავდით სამი კაცი, ჩავიტანეთდიიდი მახინა.

დაგვაბინავეს ამ სატუმროში სახელად "აფხაზეთი".

შევყდექით მუშაობას.

შაბთ კვირას ვისვენებთ,

მაისის თვეა.

ყვავის მთელი ქალაქი.

სასტუმრო ზედ ბულვარზეა. საღამოობით ბულვარზე ვსეირნობთ.

ოთახის ფანჯრებიც ბულვარზე გადის.

სასტუმროს კუთხეში იყო კაფე. სულ ხალხი ტრიალებდა. ყავას სვამდნენ. 

ახალ ამბებს განიხილავდნენ.

ქუჩაში იყო დადგმული მაგიდები.

ჩიტები უწყვეტ სკანდალებს აწყობდნენ.

რაღაცას ვერ იყოფდნენ,

მოკლედ სერიოზული ხმაური იყო. ე

რთხელაც, შაბათი დღეა.

ფანტსტიური დილაა.

მზე. ტალღები/ აყავევბული, გადაპენტილი ხეები.

სოხუმელების საუბარი ჭიქა ყავასთან. ბევრნი ჩანოსახმელ ლუდს მიირთმევენ.

ჩიტები შუხურობენ. 

თოლიები არ ერევიან მაგრამ აკვირდებიან სიტუაციას.

უეცბ, უჩვეულო ყაყანი ატყდა.

ადგილობრივი ლოთები ეჩხუბებიან, გამყიდველს.

გაირკვა, რომ ლუდი გათავდა!

ინტელიგენტი მოსახლეობა იხრჩობა! მათ სწყურიათ! რა მიმოზები და რა თოლიები! პრობლემაა. სერიოზული პრობლემა!

ჩვენ ამ აკივლებულ, დამაშვრალ იტელექტუალებს  ზევიდან დავყურებთ და ტიპაჟებზე ვერთობით. 

ჩვენ ვისთანაც ერთად ვიყავით ჩასულები, თბილისში ძალიან დიდი რანგის პარტიული ბოსის სიძე იყო და ადგილობრივ მთავრობაში სიტყვა ეთქმოდა. ისინიც ყურადღებით უსმენდნენ და ითავლისწინებდნენ.

მოკლედ ხმაურმა ისეთ დონეს მიაღწია, რომ სიძე წამოხტა და ტელეფონს ეცა. სადღაც დარეკა, ამხანაგი უბილავა იკითხა. 

შეართეს. სიძემ, ბატონ იუზას მოკლედ გააცნო შექმნილი სიტუაცია და დახმარება ითხოვა, ეგების რამე მოგვიხერხოთო.

იმან ეგრევე ვიღაცა გამოიძახა და დავალების არსი გააცნო.  ამან იმას, იმან კიდევ ვიღაცას. მოკლედ ამუშავდა მანქანა რათა ქალაქის ლოთებისთვის უხერხულობა მოესნათ და ჩვენც ამიგვესუნთქა.

სიმართლე რომ გითხრათ, ჩვენ ჩვენთვის ვჩალიჩობდით. ლუდი გვინდოდა ძლიერ! თავის გახეთქვამდე.

გადის სადღაც 20–30 წუთი. კაფესთან ჩერდება სატვირთო მანქანა, და მუშები იწყებენ ბოთლების და კასრების გადმოტვირთვას, ყევლაფერი  ცივი, დაორთქლილი, ლამის გაყინული.  ჩეხური ლუდი მოიტანეს!

დირექტორი შოკშია. ინტელექტუალები უკვე ლოცულობენ. 

ვერავინ ვერ გაიგო, საიდან. რატომ. ამდენი ბოთლი როგორ.

ტელეფონზე ზარია, ვიღაც ინსტრუქტორი რეკავს, ლუდი თუ მოიტანესო აზუსტებს. 

დასტურ!

ამაყად ჩავდივართ კაფეში, ვდგებით რიგში, ვიღებთ  ბევრ ლუდს. სოსისს, შავ პურს და ოტკას!

ეს სიამოვნება დღემდე მახსოვს. 

რამდენი გამახსენდება, კვნესას ვიწყებ!

ზღვა, მიმოზები, თბილი მზე და სრული კაიფი.

იმ დღის მერე იმ კაფის მომარაგებას ყურადღებას აქცევდნენ.

დირექტორმა მიუჩვეველზე, ჯერ თავის მოკვლა სცადა. არ იყო მიჩვეული ასეთ პირობებს. თან არც არაფერს ეუბნებოდნენ! უბრალოდ მოჰქონდათ და მოჰქონდათ!

კიაზო ბერიაშვილი

07.03.15