ზღვა

გამარჯობა ქართველნო.
და ვაჟკაცნო!
ერთი კითხვა დმებადა,
ქრისტეს შობა დღეს.
ხომ აღნიშნეთ ახალი წელი კაცურად, ჯიგრულად, გაუ  გაუს შეძახილებით!?
დედა რა კარგია,  რა ბედნიერებაა,
ცრემლიანი თვალებით ხომ იდექით ეკლესიებში სანთლებით ხელში.
ხომ ურტყით წრეები ტაძრებს. ხომ ეამბორეთ მამაოების შრომით დაღარულ ხელებს.
ესეც ვიცოდი!
ვიცოდი რომ  ჩვები ჯიში და ჯილაგი არ გადაშენდება არა.  რა საზიზრობებიც არ უნდა დაგეგმონ მტარვალთა!
ინდიელებმა თუ ინდოელებმა.
თქვენი იმედი სულ მქონდა.
ყველას გვაქვს ეს იმედი.
თქვენ, თვალცრემლიან ვაჟკაცებს ხომ  გიყვართ სამშობლო.
ვიცი, დარწნუნებული ვარ, რომ მაშინაც ცრემლი გედგათ თვალებში როცა  თქვენს შეყვარებულებს სიყვარულს ეფიცებოდით და ცაზე ვარსკვლავებს ჩუქიდით უშურველად.
რაღაც ამგვარი გაკეთებული გექნებათ.
დღემდე გემახსოვრებათ იმ გოგონების ანთებული და მიმნდობი თვალები, რომელთაც ვაუ! სიყვარული ეწვიათ.
რომელთაც  გასაიცარი მომავლის შესახებ ამცნეთ ვაჟაცნო.
ხომ გახსოვთ! ა, გამოტყდით ეხლა!
თქვენ ხომ აბჯარ აყრილი რაინდები იყავით ,მაშინ, იმ ზღაპრილ, მთავრიან ღამეს.
თქვენ ხომ  დამდობნი და გალანტურები იყავით მაშინ.
შეძლების და გვარად.
თქვენ ხომ ფისოები აჩუქეთ იმ საღამოს გოგონებს. არ გახსოვთ? ვერ დავიჯერებ!
ისევე როგორც მჯერა რომ თქვენ რეალურ ცხოვრებაში პრიმიტიული პრიმატები ხართ, ახვრები, რატომღაც უსფუძვლოდ გაჯეჯილებულები და  სწორედ დღეს, ვის შობას  აღნიშნავდით, იმის სასტიკი სასჯელის მოლოდინში უბდა მიათრევდეთ თქვენს უგვანო არსებობას.
აი ამ თვალების უნდა გეშინოდეთ.
ამ თვალებში ჩამდგარი შიშნარევი  ცრემლის!
ლაო ვაჟკაცებო, ალ გეცნობათ ეს თვალები?
თქვენ ალ გიქნიათ ხომ? ის რაც იკადრეთ.
ალა ალაა?
ალფელი ალ გახსოვთ ქომ? ახვრებო თქვენა!
გასაგებია. ესეც ვიცოდი
არ ასრებობს!
ესეთი ლამაზი, ზღვისფერი თვალების დავიწყება შეუძლებელია!
თქვენ ეს თვალები ცრემლით აავსეთ, ცხოვრება შეაძულეთ, ბევრი რამ და ბევრი ვინმე დააკარგვინეთ!
ეს თვალები ზღვას მიენდნენ და უფრო ზღვისფერნი და ლამაზნი გახდნენ.
ისინი თქვენ მილიონჯერ გჯობნიან!
თქვენს უბადრუკ ცხოვრებას ყოველთვის აჯობებენ!
რაც არ უნდა ძლიერებად მოგქონდეთ  თავი, ნებისმიერ  შემთხვევაში ისინი მაინც დაგამრცხებენ!
სხვა ვარიანტი ცხოვრებას თქცენთვის  არ გაუთვალისწინებია.
თქვენი შანსი ნულის ტოლია!
მშვიდობით ახვარუკებო, მიუბრუნდით სუფრას და ხეთქეთ ჩასახეთქი!
ბოდიში რომ თქვლეფა შაგწყვეტინეთ, სალაფავს მოგწყციტეთ.

კიაზო ბერიაშვილი
01.07.16