ტიკინა

საოცარი დამთხვევების სერიის მოწმენი ვართ.
ისე სწრაფად და სინქრონულად ხება ყველაფერი,  რომ  ძნელია თავი დააღწიო  წინასწარ დაგეგმილი პროცესების  განცდას.
თავიდან დავიწყოთ:

– ბევრჯერ გვისაუბრია 2012 წლის არჩევნების   უცნაურობებზე.
სრულ განცდაზე, რომ გამარჯვება "გამარჯვებულებს" შეტენეს.
ამაზე მათი  გაოგნებული სახეებიც  მეტყველებდა.
ყველა ფიქრობდა, რომ სააკაშვილი რეპრესიების გარეშე იმ არჩევნებს არ დათმობდა და თავს პრემიერ მინისტრად დაინიშნავდა.
შესაბამისად, მოუწევდათ ბრძოლა და ძირითადდ, ეკლესიის მიერ დამუშავებულ გაგიჟებული ხალხის ქუჩაში გამოყვანა.
ისინი სამოქალაქო ომისთვისაც კი იყვნენ მზად.
ფინალში კი შემოჯლიგინდებოდნენ რუსეთის სამხედრო ქვედანაყოფები და საქართველოს და მთლიანად სამხრეთ კავკასიის რეგიონიდან განდევნიდნენ დასავლეთს და ამოძირკვავდნენ მის გავლენას მთლიანად საქართველო, სომხეთი, ახერბაიჯანი, და ასე შემდეგ ჩინეთამდე.
თან გავიდოდნენ თურქეთის საზღვართან და პირდაპირი გზა გაეხსნებოდათ ახლო აღმოსავლეთისკენ, სირია, ლიბია, ეგვიპტე, საუდის არაბეთი, კუვეიტი, ყატარი,  ერაყი, ირანი და ასე შემდეგ.
ევროპას დააშანტაჟებდნენ გაზით და ბირთვული იარაღით.
მოკლედ,  მსოფლიოს ახალი, რუსული რეალობის წინაშე დააყენბდნენ.
ამ ყველაფერს კი ჭირდებოდა  საქართველოში  სამოქალაქო ომი, რისი წინაპირობაც   იქნებოდა  ის, რომ სააკაშვილი გიჟია და არაკონტროლირებადი.
აი ზუსტად აქ  დაუშვა პუტინის გუნდმა უდიდესი  შეცდომა. 
ანგლო საქსებმა საპსუხო სვლა გააკეთეს და  სააკაშვილმა  უცებ აღიარა დამარცხება არჩევნებში, რითაც რუსეთს გამოაცალა სამოქალაქო  ომის  მომეზეზებით რეგიონის სრული, ტოტალური  ოკუპაციის  არგუმენტი.  მათ  ვეღარ  გაბედეს  სამხედრო მოქმედებების დაწყება.
ამიტომ მთელი ოქტომბერი, ნოემბერი იყო მცდელობა სამოქალაქო ომის დაწყებისა დასავლეთ საქართველოში.
პარალელურად, სწრაფი ტემპით დაიწყო  ხელისუფლების გადაბარების  დაჩქარებული   პროცესი გამარჯვებული ძალისათვის, ივანიშვილისთვის.
ეს იმდენად ფორსირებულად ხდებოდა, რომ დეკემბრამდე მთავრობის დაკომლექტება ვერ მოხერხდა. იმიტომ, რომ "ოცნება" არც აპირებდა  მთავრობის ამგვარი წესით, ცივილურად  დაკომპლექტებას.
მათ კადრებიც კი არ ჰყავდათ მომხადებული ამისთვის.
შედეგად ძლივს რაღაც მთავრობის მსგავსი შეაკოწიწეს და ამის შედეგს დღემდე იმკიან. პარლამენტშიც ნაუცბადევად შეკოწიწებული უმრავლესობა მიიღეს,
სრული კრეტინებით დაკომპლექტებული. ამის შედეგსაც დღეს იმკიან.
ამავე დროს, სააკშვილი დარჩა პრეზიდენტად,  ელჩი ნორლანდი აშშ–ს  კურატორად საქართევლოში.
ამ კცმა, რიჩარდ ნირლანდმა დიდი როლი ითამაშა  სამოქალაქო ომის  მცდელობების  აღკვეთის   საქმეში.
საკმარისია გავიზსენოთ მისი გავარდნები დასავლეთ საქართველოში ყოველ მესამე, მეოთხე დღეს და  მისი ფაქტიურად სოლოლაკში გადასახლების ამბავი.
ამავე დროს  ამოქმედდა  კოჰაბიტაციის პროგრამა, რაც გამორიცხავდა ძალისმიერ დაპირისპირებას.
მოკლედ კონტროლი სრულად გადავიდა დავლეთის ხელში.
ივანიშვილი როგორც პოლიტიკოსი უევბ განულდა და ის დტოვეს სახელმწიფოს მართვის პირისპირ ამრტო. მხოლოდ მოსკოვიდან მიღებული სულელური ისტრუქციების ამარა.
სუფთა შედეგით, დარჩა სააკაშვილი, დარჩა ქადაგიძე საბანკო და ფინანსური პროცესების სამრთავად და ფინანსური ნაკადების გასაკონტროლებლად.
დარჩა დასავლეთის პიერ სააკაშვილის  ტოტალური მხარდაჭერა, ტოტალური უნდობლობა ივანიშვილის და მი მიერ ნაუცბადევად შეკრებილი ბომჟების გუნდისა, როგორც პარლამენტში, ისე მთავრობაში.
სცენაზე გამოვარდნენ სრულიად კომიკური ფიგურები, რომლებსაც მიეუგდეს ქვეყნის ბიუჯეტი საძარცვად.
სამაგიეროდ დასავლეთისთვის  სემნიშვნელოვანი პროექტებთან გაკარება აუკრძალეს ივანიშვილს.
ყველას გვახსოვს  პარლამენტის ერთერთი  პირველი კანონი, ბუსუსებიანი პრეზერვატივების შესახებ და ჩოხების  ქართველი დიპლომატების უნიფორფად გამოცხადების შესახებ.
ამ გაუგებრობაში ივანიშვილმა გაძლო ერთი წელი და მერე გავრდა სახლში
ამის მერე დაიწუყო სრული ბალაგანი ხელისუფლებაში პარლამენტში რეგიონების მართვაში და ასე შემდეგ.
ძლივს მოვაღწიეთ  წლევანდელ საპარლამენტო არჩევნებამდე.
ივანიშვილის კოალიციამ მოაღწია ნახევრად დაშლილ მდგომარეობაში, შიგნით ტოტალური გაუცხოებით და ერთმანეთისადმი ზიზღით.
გუშინდელი კივილი პარლამენტში თოფაძის გამო ამის ნათელი მაგალთია.
ამავე დროს შარშან გამოჩნდა სცენაზე ჰააგის სასამრთლო ფატუ ბენსუდას  სახით, რომელმაც 2 დღის წინ, 2016 წლის თებერვალში, გამოაცხადა, რომ  აარსებენ  ჰააგის ტრიბუნალის ოფისს თბილისში, დააკომლექტებენ ჰააგის სასამრთლოს  პროკურორებით.
ეს რომ ივანიშვილს დიდი უსიამოვნებებით  ემუქრება  თავიადნვე ნათელია.
ეს ოფისი აქ ამუშავებს ერთი წლის განმავლობაში.
რეალურად, იდეაში ბენსუდას იფისი გახდება მომავალი არჩევნების კონტროლიორი სტრუქტურა. რომელსაც იგივე ფუნქცია წქება, როგორიც ქონდა ელჩ ნორლანადს და აქვს დღევანდელ ელჩს ბატონ კელლის.
ამას დაუმატეთ ივანიშვილის სრული პიროვნული კრახი, მისადამი ტოტალური უნდობლობა. დაუმატეთ კოალიციის ფულად საკრედიტო კრახი. სადაც წამყვან როლებზე გამოვიდნენ კომიკური ფიგურები მიხეილ დუნდუას სახით და იდეოლოგი არჩილ გამზარდიას სახით.
ერთადერთი ვინც მეტნაკლებად ადეკვატური დარჩა ივანიშვილის გუნდში არის გია ხუხაშვილი, რომელიც მზადაა ყიველ წამს  გახტეს განზე.
მასხარბის გუნდი პარლამენტში, რომელთაც იშოევს უამრავი ფული, გაეხვივნენ უამრავ სკანდალში. ფინასურ თუ წმინდა კრიმინალურში.
მასხარები, რომელთაც არ იციან რა ელით და ამიტომ გამწარებულები და გაღიზიანებულები არიან.
არსით ეს ხალხი, ბრბო, აირან ის მასა, რომელიც ეგრევე გაყიდის ივანიშვილს, ზურგს შეაქცევს მას და ამის გაკეთება არანირ  უხერხულებას მათ არ შუქმნის, ისინი ხომ შემთხვევითი ბიოლოგირი ნაგავია, უპრინციპო და ყველაფრის მკადრებელი.
მოკლედ, ოთხი წლის თავზე, ივანიშვილსი ბრბო არჩევნებზე  გადის წინა ინფარქტულ მდგომარეობაში. ურეიტინგოდ და გამზდებული დასამრცხებლად.
სამოქალაქო დაპირისპირების პრევენციას მოახდენენ, საერთაშორისო დამკვირვებლები, ელჩებია, განსკაუთრებით იან კელლი, ფასტუ  ბენსუდას იფისის  პოკურორები და უამრავი  ჟურნალისტები.
ანუ, პუტინის 4 წლის წინ დაწყებული ავანტიურა გამხადებულია დასაბრედად. თანაც მას იმდენი პრობლემა დაატეხეს  თავს, რომ საქართველოში შემოოჭრას  კი არა თავითონ აგდარჩეს ცოცხალი ესაა  მის ოცნება.
ივანიშვილი კი  მოშორებულ იქნება  როგროც  ყველა სპეცსამსახურისგან   ნახმარი  ტიკინა.
 ფინალი.
ტუში!
ფარდა!

კიაზო ბერიაშვილი
02.18.16