ისევ  ბუდაპეშტი.


ჩემს  საყვარელ   ქალაქში  მორიგი  ჩასვლისას.  სასაცილო  ისტორია  გადამხდა  თავს.
დიადი  საბჭოეთის  და  უნგრეთის  საზღვარის  გადკვეთისას,  მატარებელში  შემოვარდნენ  რუსი   მესაზღვრეები,  ჩაატარეს  ჩხრეკა  და  შენვავსებინეს  ფინანსური  დეკლარაციები.    მე,  გარდა  მკაცრად  ლიმიტირებული   თანხისა  თან  მქონდა  10 000   მანეთი,  რომელიც  უნდა  გადამეცვალა  ჩასვლისას  კელეტის  სადგურში   იმ  ტიპებთან,  რომლებიც  დამხვდებოდნენ.  ეს  სქემა  კარგად  მქონდა  აწყობილი,  ვიცოდი  ვინ,  სად,  როდის  მახვდებოდა  და  მანეთებს  ფობინტებზე  გადამიცვლიდა.
მოკლედ,  საზღვარზე  დეკლარაცია  შევავსე,  სადაც  ჩავწერე  ფულის  რაოდენობა  თან  გამაფრთხილეს,  რომ  უკანა  გზაზე  ეს  ფული  თან  უნდა  მქონოდა,  თორემ  ამიკრძალავდნენ  მომავალში  უნგრეთში  ჩასვლას.
ჩავედი  ბუდაპეშტში,  ეს  ფული  წყნარად  გადავცვალე  ფორინტებზე  და   გავინავარდე  ქალაქში.
ამ  ნავარდში  3  კვირაც   გავიდა  და  დეკლარაცია  გამახსნედა!
ბევრი  ვიფიქრე  თუ  ცოტა,  ავდექი  დავხიე  ჩემი  პასპორტი  და  განცხადება  დავქერე  პოლიციაში  პასპორტის  და  დეკლარაციის  დაკრგვის  შესახებ.  პოლიციაში  მომცეს  ცნობა  რომ  საბუთები  დაკარგული  მქონდა.  ამის  მერე  მივადექი  საბჭოთა  საელჩოს  ცნობით  ხელში  და  მოვითხოვე  პასპორტის  ასლი  მოეცათ.
სასტიკად  უჟმრ  შენობიდან  გამოვიდა  კონსულის  მოადგილე  და  სანამ  მე  ვუხსნიდი  ჩემს  პრობლემას,  უცებ  მოაღო  პირი და  დაიწყო  უნგრელების  გინება.  ვერ  გვიტანენ,  ვეზიზღებითო,  ქურდები  არიანო  და  საერთოდ  აუტანელი  ხალხიაო.
გულში  ვფიქრომ  ნეტა  ვინ  გიტანთ  საერთოდ,  ლოთები  და  ოკუპანტები  ხართთქო.!  ეს  გულში  ვფიქრობ,  იმას  კი  ვეუბნები,  აბა  კაცო,  როგრ  ბედავენ  ამხელა  ქვეყანის  შვილებს  ასე  რომ  გვექცევიან  თქო.  რაღაც  პატრიოტული  ტექსტები  მოვბოდე   თან  თავლზე  ცრემლიც  კი  დავიყენე.  გაჭრა!  კარგიო,  მოგცემ  ცნობას,  რომ  საძღვარზე  არ  გაგიხურონო.  მომცა  უზარმარი   ცნობა,  რომ  ყველაფერი  დავკარგე,  გამქურდეს,  წაიღეს  პასპორტი  ფული  და  დეკლარაცია  და  გთხივთ  გაითვალსიწინოთო.
 ამ  არზით  ხელში,   ცავჯექი  მატარებელში  და  როდესაც  საზღვარზე  უკვე  დაჭერას  მიპირებდნენ,  გავაძრე  ეს  არზა,  ცინცხალი  პასპორტი  და  ოფიცერს  გავუღიმე  ნაღვკიანად.
ოფიცერმა  ჯერ  თვალები  გადმოკარკლა,  მერე  დარეკა  საელჩოში  და  როდესაც  იმათ  დაადასტურეს  ჩემი  ისტორია,  გაცუმდა  და  მერე  მეუბნება:
Aферистов  многи повидап но ты   блядь всех  переплюнул!  Главное и не подкопаешся!  Уважаю!

გენიალურობიამდე  გახრწნილი  ქვეყანა  იყო  დიადი  საბჭოეთი!