ენდშპილი

პარტია დასარულს უახლოვდება.

ის უკვე ეპიტაფიას ემსგავსება:

2012 – 201.......5

2012 წელს მწვრთენელებმა  ფიგურები განალაგეს დაფაზე. თამაშის წესები შეათანხმეს მონაწილეებთან და დაიწყო.

დაიწყო და რა დაიწყო!

ჯერ  ერთმა მხარემ, ვუწოდოთ შავები. შეეცადა რა ინიციატივა ხელ ეგდო, როგორც კი მიხვდა, რომ თამაში არ იცოდა ეგრევე დაფის აყირავება სცადა. ამას ის აკეთებს დღემდე. აკეთებს ჯიუტად და უაზროდ. ამასვე ჩასჩიჩინებს მწვრთელიც.

მეორე მხარე, ვუწოდოთ თეთრებ ოდნავ მოწყენილი სახით და განწირული ხმით, თავის მწრვთნელთან შეთანხმებულ  სათამაშო სტრატეგიას დინჯად მიჰყვებიან. ნაბიჯ ნაბიჯ.

ამიტომ სცენაზე ხშირია ისტერიკები და მატჩის კომისრებთან ჩივილები, რომლებიც მუდმივად შეშფოთებას გამოთქვამენ და თუ საჭირობა მოითხოვს, ყვირილზეც გადადიან. 

პარტიას დარბაზიდან ვაკვირდებით ჩვენ.

ვინაიდან, თამაშის წესები არავის არ უცნობებია ჩვენთვის, დარბაზში ხშირია ისტერიკები და გულის წასვლები.  

ყველა თავის ვარიანტს კარნახობს თეთრებს და მერე გაბუსულები უცნაურ სტრატეგიულ გეგმებს აწყობენ.

შავების გუკშემატკივრებიც გაგნებაში არ არიან არც წესების და არც იმის თუ რა ხდება. მხოლოდ  შავების უცნაური გენიოსობის იმედად არიან. და საერთოდ  ისინი ღრმად არიან დარწმუნებულბი, რომ უყურებენ ბრძოლას წესების გარეშე, სადაც ყველაფერი მოსულა.

დარბაზის გარეთ კი არანკლებ საინტერესო პარტია თამაშდება უკვე მწვრთნელებს შორის, და თეთრების მწვრთნელი პირწმინდად უგებს შავებს.

ჩვენთან კი ნერვიულობა პიკს აღწევს.  

შავების მომხრეებს კი ეჭვები ხრავენ. 

ნელ ნელა მიხვდნენ, რომ ჯერ ერთი, ნაღდად ჭადრაკს ეთამაშებიან, მეორე პრობლემა კი ისა აქვთ, რომ შიათ, ძლიერ შიათ და თანაც უნუშევრები დატოვეს შავების მწვრთნელებმა. ამიტომ შავები უკვე სულელურ სვლებს აკთებენ. სულელურს და წამგებიანს. შავები უკვე ქიმერებს ეთამაშებიან და შესაბამის შედეგსაც იღებენ.

თეთრები კი დადიან, დადიან და დადიან, 

ხან ტურნირებზე, 

ხან დიჯილდოებებზე.

ხანაც აღლუმებზე.

შავები უკვე ტრივიალურ ძარცვაზე გადავიდნენ. თუ წაგებაა, წაგება იყოსო და ხან რას ააფეთქებენ და ხან რაზე აფეთდებიან.

ხან ტელევიზიებს ერჩიან და ითვისებენ და ხან გაზეთებში ბოდავენ. მოკლედ ნერვიულობენ ძლერ.

შავებს სულ ეგონათ, რომ თამაშის წესები ციან. აბა, ესე ხომ დიდ ფულს ვერ იშოვნიდნენ არა? ეხლაც ასე ფიქრობენ, დარწმენებულებიც კი არიან.

ამ წიოკში და არეულობაში კი პარტიის დრო იწურება. დასასრულს უახლოვდება.

ფაქტიურად, ბოდიში და, ენდშპილის სუსხი იგრძნეს. სუსხი რა, ყინავს უკვე.

მოკლედ შავები დიდი წვალების მერე მიხვდნენ რომ ჭასრაკი და ფლავის ჭამა გასხვავდებიან. რადიკალურად განსხვავდებიან. 

თეთრების გულშემატკივრები სარკმლის მინას შუბლმიდებულბი შორეთს გაჰყურებენ. 

ამასობაში კი მაესტრომ მაესტროს სახეები აახია და გაღიმებულები დატოვა.

კიაზო ბერიაშვილი

23.12.14

ენდშპილში გაღიმებული