წალამი

photo  ELLE ZELMANI

ცეცხლი წმინდავს.
ცეცხლი სითბოა.
სიმყიდროვეა.
მარადიულობაა.
ხსოვნაა.
ცვლილებებისთვის მომზადებაა.
განახლებაა,
და კიდევ მზეა, ,
მისი განსხეულებული ენერგიაა. ყველაფერი ერთად რაც ჩამოვთვალე.
მზე გაზაფხულია.
თავის მხრივ მზე  ლომის სიმბოლოა.
ლომი კი კატისებრთა ოჯახს განეკუთვნება,
ეხლა არ შეიცხადოთ, კატა რაღა შუაშიაო!
კატა არის  შუაში თუ არის!
და კიდევ ბევრი სხვა პერსონაჟი.
მზე.
რა.
ეგვიპტე,
ალისა.
კატის ღიმილი.
იეშუა.
ვოლანდი.
კატა.
ცეცხლი.
განსაწმენდელი.
შავი კატა.
გაბზარულ შავ პენსეიანი.
წრე შეიკრა.
მოვედით.
2015 წელიც მოვა.

მანამდე კი ცეცხლი. წალამი და მომავლის სადღეგრძელო!

ბედნიერ ახალ წელს გისურვებთ ყველას.

კიაზო ბერიაშვილი
31 დეკემბერი, 2014 წელი

ნიჭი

Photo of ELLE  ZELMANI

ნისლი.

სიცივე.

გაჩერებული კარუსელი.

ვითომ არაფერი,  

უბრალოდ, სიმყიდროვე არაა კადრში.

სულის გამაწვრილებელი ფოტოა.

დღევანდელობის ზუსტი ანარეკლი.

ავტორმა ქვეცნობიერად მიაგნო დღევანდელობის რაობას, 

გაშეშებული სიხარული და გათოშილი ქალაქის ბაღი.

მძიმე ფოტოა. თითქოც განწირული ყვირილი.

ჩუმი ყვირილი.

უიმედო ყვირილი.

გაუქმებული დღესასწაულის ფოტოა,

და ამავე დროს, ნიჭის სხივია ამ ფოტოში.

ნიჭის და იმედის.

იმედის დადასტურება, რომ ყველაფერი დეოებითია,

ნისლიც.

სიცივეც.

გაჩერებული კარუსელიც.

დარწმუნებული ვარ, ავტორს ამაზე  არც უფიქრია.

უბრალოდ ის ნიჭიერია.

მალე გაზაფხული მოვა.

კიაზო ბერიაშვილი

39.12.14

ბემბი

Photo of Elle Zelmani

ოდრი ჰეპბერნზე ერთმა ჟურნალისტმა თქვა, ის ჰგავს დილას ადრე, ტყის პირა მდელოზე გამოვარდნილ შვლის ნუკრსო,

ზუსტი შედარებაა.

იმ დღიდან, ოდრის ეს დახასიათება ჩემთვის ლამაზი ოცნების სახება გახდა.
შველი ცვრიან მდელოზე, ულამაზესი თვალებით.  ხასხასა, ნამიან ბალახზე მშვიდად, უშიშრად  მოკუნტრუშე, ულამაზესი არსება.



ჟურნალისტის მიერ ამ სიტყვების დაწერის შემდეგ მრავალი წელი გავიდა.
წლებმა ვერაფერი დააკლო ვერც ამ დახასიათებას, ვერც ოდრის  სილამაზეს და ვერც ჩემს წარმოდგენას ოცნების რაობაზე.

ოდრი ჰეპბერნი და ბემბი სინონიმებად იქცნენ.

განსხვავებით შორენასა და შვლისაგან.
ჩვენში შველი დაკლეს და მწვადად აქციეს.
შორენა მოხუცდა, მისი შარმი და ხიბლი კი გაბოროტებამ და ისტერიულობამ ჩაანცვლა.
ბემბი დისნეიმ შექმნა, შორენა ქართველმა პოეტმა გააგიჟა.
ოდრიმ ოცნება რეალობად აქცია.
ოცნება ქართველმა სრულ ბოდვად.
შველი ბოროტ ზვიგენად აქცია შუშის სასხლეში გამოკეტილმა ბოღმა და მახინჯმა ჯადოქარმა.
ამ ჯადოქარმა თავისი მახინჯ  ვურდალაკებს ჯერ ვაშლი აჭამა, მერ ერთად შეჰყარა, სილოსი მიუყარა და ბაგაზე დააბა.
პერიოდულად ვურდალაკები ტყე ტყე დარბიან.
სხვა ტყეებშიც, ტაიგაში გადადიან იქაურ ვურდალაკებთან სასაუბროდ.
გამოცდილების გასაზიარებლად  ასე ვთქვათ.
აქ დარჩენილები კი ქუჩებს აშმორებენ, ერთამნეთს ნაგავში ძირავენ და ნაზად იღიმიან.
პერიოდულად, ერთმანეთს ჯადოქართან აბეზღებენ, აყროლებული თევზის  სანაცვლოდ.
იგნებიან და შარვალ ჩახდილები მაგიდებზე დახტიან.
შვლებს მათ  მხოლოდ მილიარდის სანაცვლოდ თუ აღიქვამს ნორმალური ფსიქიკის ადამიანი.
გამადრილები  დილით მდელოზე მოკუნტრუშე შვლებს არ ჰგვანან.
უფრო ნაპირზე გამოსულ გაწუწულ და მშიერ პავიანებს.
მოწინააღმდეგეებს, მკერდზე მუშტის ბრაგუმით და იქვე მოსუნსულე ტურებით აშინებენ,
ტურები ჯადოქარის სხვა ჯურის პირუტყვები არიან.
ზოგს ჟურნალისტები ჰქვიათ, ზოგს კინო ოპერატორები და ზოგს ძაღლები.
უნარ ჩვევებს გააჩნია.
ჯადოქარს განსაკუთრებულ წესით გამოყვანილი პავიანის ჰყავს. ყბა აგდებული პავიანი. ჰყავს დინჯად მოსაუბრე გამადრილიც, რომელიც მუდმივად დამფრთხალი თვალებით თავს იმართლებს ხოლმე ტურა ჟურნალისტებთან.
ის მაგალითად ვოლიერში სტუმრად იყო მკივანა ჯიშის ტურა ჟურნალისტთან და გუშინაც სრული სიგიჟეები დააბრეხვა.
თან ქსოვდა შეუჩერებლად ჯოკონდას სუსტი ღიმილით სახეზე.
ნახტუნავები პავიანები იმავე საღამოს გაილეშნენ და კატიუშას მღეროდნენ გადამწვარი ნაძვის ხის გარშემო.
ოცნება დალეული ზოოპარკის დამთვალიერებლები ვოლიერში მოხტუნავე  აკივლებულ პავიანებს მშიერი თვალებით შეჰყურებენ და მათთვის დანამტად გამოყოფილ სილოსზე და ბანანებზე ფიქრობენ,
ისინიც სუსტი ღიმილით გაყვითლებულ  ბაგეებზე.

მარტო ფისოები და პანტერებს დამსგავესბული კატები ტრიალებენ შორი ახლოს და  რაღაცეებს იწერენ მოხსენებითი ბარათების ჟურნალში. მერე კი ამ ველაფერს სადღაც აგზავნიან და პასუხის მოლოდინში ქირქილებენ.
ფისოებს ყველას უკლებლივ შავი სათვალეები უკეთიათ და კალენდარები უჭირათ ხელში.

კალენდარში ჩანიშნულის წელი მოდის.
შაცს სათვალიანი კატებიც ემზადებიან. როგორც შეუძლიათ.


კიაზო ბერიაშვილი
27.12.14
შავსათვალიანი მოქირქილე

ენდშპილი

პარტია დასარულს უახლოვდება.

ის უკვე ეპიტაფიას ემსგავსება:

2012 – 201.......5

2012 წელს მწვრთენელებმა  ფიგურები განალაგეს დაფაზე. თამაშის წესები შეათანხმეს მონაწილეებთან და დაიწყო.

დაიწყო და რა დაიწყო!

ჯერ  ერთმა მხარემ, ვუწოდოთ შავები. შეეცადა რა ინიციატივა ხელ ეგდო, როგორც კი მიხვდა, რომ თამაში არ იცოდა ეგრევე დაფის აყირავება სცადა. ამას ის აკეთებს დღემდე. აკეთებს ჯიუტად და უაზროდ. ამასვე ჩასჩიჩინებს მწვრთელიც.

მეორე მხარე, ვუწოდოთ თეთრებ ოდნავ მოწყენილი სახით და განწირული ხმით, თავის მწრვთნელთან შეთანხმებულ  სათამაშო სტრატეგიას დინჯად მიჰყვებიან. ნაბიჯ ნაბიჯ.

ამიტომ სცენაზე ხშირია ისტერიკები და მატჩის კომისრებთან ჩივილები, რომლებიც მუდმივად შეშფოთებას გამოთქვამენ და თუ საჭირობა მოითხოვს, ყვირილზეც გადადიან. 

პარტიას დარბაზიდან ვაკვირდებით ჩვენ.

ვინაიდან, თამაშის წესები არავის არ უცნობებია ჩვენთვის, დარბაზში ხშირია ისტერიკები და გულის წასვლები.  

ყველა თავის ვარიანტს კარნახობს თეთრებს და მერე გაბუსულები უცნაურ სტრატეგიულ გეგმებს აწყობენ.

შავების გუკშემატკივრებიც გაგნებაში არ არიან არც წესების და არც იმის თუ რა ხდება. მხოლოდ  შავების უცნაური გენიოსობის იმედად არიან. და საერთოდ  ისინი ღრმად არიან დარწმუნებულბი, რომ უყურებენ ბრძოლას წესების გარეშე, სადაც ყველაფერი მოსულა.

დარბაზის გარეთ კი არანკლებ საინტერესო პარტია თამაშდება უკვე მწვრთნელებს შორის, და თეთრების მწვრთნელი პირწმინდად უგებს შავებს.

ჩვენთან კი ნერვიულობა პიკს აღწევს.  

შავების მომხრეებს კი ეჭვები ხრავენ. 

ნელ ნელა მიხვდნენ, რომ ჯერ ერთი, ნაღდად ჭადრაკს ეთამაშებიან, მეორე პრობლემა კი ისა აქვთ, რომ შიათ, ძლიერ შიათ და თანაც უნუშევრები დატოვეს შავების მწვრთნელებმა. ამიტომ შავები უკვე სულელურ სვლებს აკთებენ. სულელურს და წამგებიანს. შავები უკვე ქიმერებს ეთამაშებიან და შესაბამის შედეგსაც იღებენ.

თეთრები კი დადიან, დადიან და დადიან, 

ხან ტურნირებზე, 

ხან დიჯილდოებებზე.

ხანაც აღლუმებზე.

შავები უკვე ტრივიალურ ძარცვაზე გადავიდნენ. თუ წაგებაა, წაგება იყოსო და ხან რას ააფეთქებენ და ხან რაზე აფეთდებიან.

ხან ტელევიზიებს ერჩიან და ითვისებენ და ხან გაზეთებში ბოდავენ. მოკლედ ნერვიულობენ ძლერ.

შავებს სულ ეგონათ, რომ თამაშის წესები ციან. აბა, ესე ხომ დიდ ფულს ვერ იშოვნიდნენ არა? ეხლაც ასე ფიქრობენ, დარწმენებულებიც კი არიან.

ამ წიოკში და არეულობაში კი პარტიის დრო იწურება. დასასრულს უახლოვდება.

ფაქტიურად, ბოდიში და, ენდშპილის სუსხი იგრძნეს. სუსხი რა, ყინავს უკვე.

მოკლედ შავები დიდი წვალების მერე მიხვდნენ რომ ჭასრაკი და ფლავის ჭამა გასხვავდებიან. რადიკალურად განსხვავდებიან. 

თეთრების გულშემატკივრები სარკმლის მინას შუბლმიდებულბი შორეთს გაჰყურებენ. 

ამასობაში კი მაესტრომ მაესტროს სახეები აახია და გაღიმებულები დატოვა.

კიაზო ბერიაშვილი

23.12.14

ენდშპილში გაღიმებული

დროა

Photo by ELLE ZELMANI

დიახ დროა!

გონაბსუსტების მოშორების.
მეწვრილმანე, უკანალზე ბწკენის მედროშეების მოშორების.
უტიფარი, ჩასუქებული კრეტინების მოშორების.
ყველფრის მკადრებელთა და ყველაფერზე ხელის მომწერთა მოშრების.

დროა გოიმთა გონებაში ახრის დამკვიდრებისა, რომ:

არ შეიძლება ვისაც კი ფული აქვს, ყვლეს გაუგორდე და ფეხები ულოკო.
არ შეიძლება ოღონდ ვიღაც სოფლის ორღობიდა გუშინ გამოთრეულმა ტიპებმა დაგაჯერონ, რომ პატრიოტები არიან.
არ შეიძლება, არა! რომ დღე და ღამ ატყუებინო ტავი და დაიჯერო, რომ შენ, აი სუტად შენ ვიღაცეებმა უკანალში ცოცხი გაგირჭეს და ისე გიხმარეს, სოლო ვინც დაადასტურა,რომ დიახ მან გიხმარა უკანალში, ის დაცვით დადიოდეს ხოლო მისი თანამოაზრე მახიჯი დედაკაცი გიმტკიცებდეს რომ შენზე ზრუნავს და შენ გჯეროდეს.
არ შიძლება ნებიმიერმა ძუნძგლიანმა "მამაომ" თან ქუჩაში გდიოს სკამით ხელში და შენ მას უჩოქებდე და აღსარებას აბარებდე.
არ შეიძლება თქვე შობელძაღლებო, რომ იმათ  უღიმოდე, ვინც სენს ისტორიას აფეთქებს ვიღაც ჩამოთეული, ნახევრად პინგვინის ტანით და იმბეცილის გონებით შენს ქალქს ანგრევდეს და შენ ამ არარაობას დედას არ უტყნავდე.
მის ოჯახს სახეში არ აფურთხებდე, ვინც უცხოტომელს კოჭს უგორებს და შენი შვილების მომავლით ვაჭრობს.

იმიტომ, რომ არ შეიძლება!
სირცხვილია ეს ყველაფერი!
სირცხვილი!

კიაზო ბერიაშვილი
18.13.14
თქვენი გაევროპელობის დღე,  ახვრებო

ნიცშე გზის პირას

შავი მზე

                                                                ფოტო Elle Zelmani

დღესაც მზე ამოვიდა. ზოგიერთისთვის, შავი მზე

განვლილმა დღეებმა გვიჩვენა, რომ საქართველოში მარტო აქლემები არ გიჟდებიან და არ დასდევენ ხალხს ქუჩაში.  ჩვენთან უკვე ზვიგენებიც გაგიჟდნენ. 

გადაადგილება საკრალურ აქტად იქცა. ჭადრაკს ჩვენში ვეღარ თამაშობენ, გონებრივი სისუსტის გამო. ეხლა უფრო დომინოს თამაშია გამოსავალი. დომინოს პრინციპი ხომ საერთოდ ცხოვრების გამოწვევად იქცა. საკმარისია გვერდზე გახედვა და უნებართვო თვალის ჩაპაჭუნება, რომ ვინც კი სანათესაოში გყავს, ყველას უნდა დაემშვიდობო და საზღვარზე გადასვლისას ნაღვლიანად გაუღიმო.  ვინც გადარჩა, ისინიც ცუდ დღეში არიან. გზააბნეული მთვარის პირობებში შუაზე უნდა გაიხე რომ დაჟინებულ მზერას გადაუჩე. რესტორნებიდან რესტორნებში გადარბენა ჩაანაცვლა სტუდიიდან სტუდიაშ სირბილმა, სადაც აქკოშიებულს გამზეცებული ჟურნალისტები გელიან რათა გვერზე გახედვაში გამხილონ და ჯიბეში ფული დაგითვალონ.

ქუჩებში შეინიშნებიან მთიდან გამოქანებული ტიპები, რომლებიც ცოტაცა და კედელს შეასკდებიან. ამ  ტიპების გამომქანებელი ცალკე ნერვიულობს, ვინაიდან ისიც გრძნობს კეფაზე უსიამო სუთქვას და მოახლოებულ გამოქანებას. არ უნდა, მაგრამ რა ქნას. ესე გამოუვიდა. დასაკლავი ქათმებივით ჩაწყობილი ყოფილი ძლიერები, ჩუმდ ეკრიახებიან ერთმანეთს და უხარიათ თუ გამომქანებელი მათზე ელამ მზერას არ შეაჩერებს. ქუჩებში ლიმუზინებში ზიან პერსპექტიული საცივები. მათი დაკვლა დროის ამბავია.პრცედურა მარტივია. ტენდერი, დანა, ჩაბნელებული მზე და ქვაბი.  მშიერი  დოლრ ახეული და ლარ წამოხეული მოქალაქეები რიტაულური საცივის რიგში დგანან და ახალ ულუფას ელოდებიან. უკვე ჯანჯუხიც საკმარისია საოცნებოდ. გამოქანების კანდიდატები ერთმანეთში ყიამყარალობენ გეთაყვას ძახილით. რეპუტაცის კრიტიკულ ზღვარს მიღწეული ტიპებს უკვე არენაზეც აღარ უშვებს "ის".  ყველანი ქუჩაში ტინგიცობენ და ყურადღების გადატანს ჩალიჩობენ. ეს უკვე ვინ როგორ. გემოვნების ამბავია. 

მთის წვრიდან გამოქანებულები ჯერ ჩუმად არიან. მათ ხომ "იმას" თვალებში ჩახედეს. მაგრამ ესეც დროებითია. გაუვლით და აკაკანდებიან. ამიტომ, ჩემოდანი ხელში, ბილეთი კბილებში და ..........  აი ეს უკვე პრბლემაა. და საით? სოფლად, დედულეთში დიდი ალბათობოთ გაძუყნიან. სადმე იქეთ, საშიშია. გზა შორია, თანაც გზაში ან ტრივიალურად გაგძარცვავენ, ან ჩახვალ და ეგრევ კითხვებით აავსებენ, მერე ფულს სახესთან ერთად აახევენ და........  აჰა, ისევ ეს გაურკვეველი "და"! 

რამდენიც არ უნდა იხტუნავო და იცეტო, დედაბერი, გაშეშებული მზერით და დაკოჟრილი ზელებით, მაინც გაგიყვანს კვირას უიმედო ბაზრობაზე და შეეცდება გაგყიდოს. კაფნეტი უნდა უყიდოს ბავშვებს. "მიშკა ნა სევერე". ამ დედაბერმა დანდობა არ იცის. დაიღალა გამოქანებულთა მაიმუნობით, 

ამიტომ ბოლობოლო თუ ვერ გაყიდა, 

ქვაბში მაინც უკრავს თავს დაქნეულლგამოქანებულებს  და მორიგ უნიათო, ახალ წელს ბავშვებს მაინც დააპურებს.

მოახლოვდა ახალი, 2015 წელი.

თხის წელი.

მწვანე თხის წელი. 

გილოცავთ დაქნეულებო და გამოქანებულებო.

მთის ძირში გელოდებით. 

აბა, ჰე! წარმატებები.

კიაზო ბერიაშვილი

გზის პირას მდგომი დამკვირვებელი.

10.12.14

ბოძინკალა

გვახსოვს ალბათ, როგორ ეწვივნენ მოსკოვის სახელმწიფო დაწესებულებებს ბეჰემოტი და კოროვიოვი. როგორ აამღერეს პატრიოტული სიმღერებით და რა დღეში ჩაყარეს მოსკვის მოსახლეობა. გვახსოვს ხომ? ისიც გვემახსოვრება რომ ეს ხდებოდა სტალინის მოსკოვში და ბერიას დროს.
ყირიმის მითვისება და უკრაინული ისტერიკები პუტინის რუსეთში ზუსტი ასლია ბეჰემოტის და კოროვიოვის მაიმუნობისა მოსკოვში მრავალი წლის წინ.
სირუაცია განსხვავდება იმით, რომ ეს დუეტი დაწესებულებებში აღარ დაძრწიან. მათ ტელევიზიებსა და სოციალურ ქსელებში გადაინაცვლეს. ათეულობით მოსკოველი ჩაანაცვლეს მოლიონიანი მასებით. წლების წინ დაწყებული მრავასვლიანი კომბინაცია ამ დუეტმა ფინიშის სწორზე გაიყვანა.
იყო 2008 წლის პუატინის ძლევამოსილი მატრაბაზობა საქართველოში,  იყო 2012 წლის არჩევნობანას თამაშები ისევ საქართველოში, მანამდე ლიბია და ერაყი, შემდეგ სირია, იყო ყირიმში და უკრაინაში ყველასთვის ნათელი სპექტაკლი, ამის შემდეგ ისევ სირიაში ISIS-ს მოულოდნელი  გამოვარდნა სცენაზე,  ბოლოს წინა სვლა,  აფხაზეთში დიდი ვაჭრობა და დღეს 4 დეკემბერს გრიზნოზე შეტევა. ეს ყველაფერი კი ჩვენთან გაგრძელდა სრულმასშტაბიანი მარაზმის გაძლერებით და ნათლად ფინალისკენ კუნტრუშით სვლით.
ვოლანდმა და მისმა გუნდმა პუტინი და ასადი ერთ წერტილში გააშეშეს, აურაცხელ სამხედრო და ფინასურ პრობლემებში ჩაფლეს.
დღევანდელი გროზნოზე შეტევა ISIS–ის მებერძლების გამოჩენაზე მეტყველებს უკვე რუსეთის ტერიტორიაზე. რაოდენობას მნიშვნელობა აღარა აქვს. დღეს ხომ რეალური ომის მოვლენები ჩაანცვლა ომის შესახებ ინფორმაციამ. ჩაანაცვლეს სმაილიკება  და ფოტოშოპებმა. ამაზე ისტერიულო ომები კაცობრიობას არ ახსოვს. ჰიროსიმა ჩაანაცვლა ჰიროსიმას შესახებ ბლოკბასტერმა. ასეა ყველგან და ყველაფერში.
ესეა ჩვენთანაც. უფრო კომიკური პერსონაჟებით და ოცნებით ისტერიით გათანგული მოსახლეობის საშუალებით. აქ ჯერ კიდევ  პოსტ საბჭოთა შამანებით ოპერირებენ. კვლავ არენაზე არიან ბებერი მასხარები და მათი გონებასუსტი შეგირდები. ვიღაცეები დარბიან თვალეანთებულები და შეშლილი სახეებით, ვინაიდან მათ დაბინდულ გინებაშიც გაიელვა ეჭვის ნაპერწკალმა, ესენიც კი ნელ ნელა ხვდებიან, რომ მდიდარი    არ ნიშნავს ჭკვიანს და სათნოს. პირიქით, ეს სულაც იმას შეიძლება ნიშნავდეს, რომ საქმე გაქვს კარგად გაპიარებულ შულერთან, რომელიც ბენლ კუთხეში შეგიტყუებს, ჯიბეებს დაგიცარიელებს და სახეს აგახევს.
რეალურად კი ეს შულერები ისეთ ორომტრიალში აღმოჩნდნენ ჩათრეულნი, საიდანაც გამოსვლა მათ არ და ღარ შეუძლიათ. ამიტომაც შულერებმა ეზოს შპანის ყველა ნიშანთვისება შეიძინეს და უკვე ერთმანეთსაც ატყუებენ. ვინაიდან მოსატყუებელთა რიგები თხელდება.
და კიდევ, ადგილობრივი შულერების პრობლემა ისაა, რომ რაც გარეთ ხდება, იმის პროეცირება ხდება აქაც. ფული იქაც და აქც უფასურდება, მერე რა რომ ნავთობი არ გავქვს. სამგიეროდ გვყავს კარგი ეკონიმისტების მასხარათა დასი, რაც ნავთობის არქონას სრულად აკომპენსირებს.
ასე, რომ, ვოლანდის გუნდი სირიდაან სიურპრიზებით დაბრუნდნენ და აგერ, ა, რასც ქედს იქით მაიმუნობენ, იმასვე აკთებენ ქედს აქეთაც.

კატები კი რა, ზიან მონიტორებთან და თამაშობენ. წაუგებელ თაშს თამაშობენ.
ქედს იქითა და ქედს აქეთა  დაუნებმა იკითხონ, თორემ კატებს კრუტუნუნის ნაცვლად ღრიალიც შეუძლიათ.

შეუძლიათ და  გამოიყნებენ კიდევაც.
არა ბიჭო, ფისო ფისოს ძახილზე ფეხებზე გაგელასუნებიან.
არა! ამათმა ეგრევე ფეხების მოჭმა იციან.

ვნახოთ. ვნახოთ. 4 დეკემბერიც ამ წლისაა.

კიაზო ბერიაშვილი
04.12.14
ბიძინაკალა

სტაჟირება

ყველაფერს თავის დრო აქვს.
ნებისმიერ პროცესს აქვს განვითარების ლოგიკა.
აქვს დასაწყისი და დასასრული.
უფრო სწორად, ჰქონია,
წლებია ამ პროცესს ვადენებთ თვალს.
ვნახეთ მომხადების ეტაპი, რომელიც გადაიზარდა დასასრულში. ცოტა ხანში აღმოჩნდა, რომ  ისევ მომზადების  და დასასრულის გზაზე ვიმყოფებით. მაგრამ, შეტრიალებულ პროცესს ვუყურებთ, განვიცდით. 
ამ წლებმა მთავარი რაც გვასწავლა ყველას, მოთმინებაა. 
მოთმინებას საზღვარი გვეგონა რომ აქვს.
აღმოჩნდა, რომ ზუსადაც უსაზღვრო ყოფილა.  გააზრებული უსაზღვრო მოთმინება. დროის მკვეთრად გამოხატული ჩარჩოებით და მოულოდნელი ფინალით.
ამ მომზადების მორიგ ეტაპს გადიან დამრცხებულებიც, ახალი სტარტისთვის მომხადების ეტაპს.
რა გასაკვირიც არ უნდა იყოს, მორიგ ეტაპზე, მოულოდნელი ფინალის მოსამზადებელ ეტაპზეარიან გამარჯვებულებიც.  მცირე განსხვავებით, დამარცხებულები ემზადებიან, გამრჯვებულება კი, ისინი არ ემზადებიან. მათ ამზადებენ.! მარცხისთვის ამზადებენ. 
ეს პარალელური პროცესები მიდის ბევრგან, ფაქტიურად ყველგან.
აქ, ჩვენში, მწვრთნელები ეყრდნობიან დამარცხებულების გამოცდილებას   და გამარჯვებულების სიბრიყვეს.

დამარცხებულები სტაჟირებაზე არინ წასულები იქ, სადაც უცნაური პროცესია დაწყებული და სადაც დამრცხებულებმა უნდა ასწვალონ უკვე იქაურ გამარჯვებულებს  ჯიუტობა და უტეხობა. და კიდევ, მოთმინება. ტირილამდე მოთმინება. 
ანუ ის რისი სწავლაც არ მოინდომეს აქაურმა გამარჯვებულებმა. ესენი უბრლოდ გაშეშდნენ და  მიწოდებულ გილიოტინაზე თავები ამაყად დადეს. 
გილიოტინის დანხვამ კი მათთვის თავების წაცლის მსურველთა რაოდენობა მკვეთრად გაზარდა. ჯალათების ვაკანსიებზე დიდი კონკურსია.
ჩვენებური დამრცხებულები კი, თვალს მოფარებულნი, დადიან, დადიან, დადიან და თან გადამზადების კურსებზე ცოდნას იღრმავებენ.  ახალ გამოცდილებას იძენენ.

გარდა ამისა, საბოლოოდ გაირკვა, რომ ჩვენთან გამარჯვებულებს და იქარ დამარცხებულებს ერთი და იგივე მწრვთნელი ჰყავთ. 
ხოლო ჩვენთან დამარცხებულებს და იქ გამარჯვებულებს კი ბევრი მწვრთნელები.

ტრიბუნებზე ხალხის ტევა არ არის. 
ყველა ელის შედეგს.
ფსონი კი დიდია, აქაც და იქაც.
ქვეყნების ყოფნა არ ყოფნა. 

ჯერ ჯერობით 1 მწვრთნელს  ბევრი მწვრთნელები ჯაბნიან.

ამ ფიტოებზე გამარჯვებული და დამარცხებულნი არიან აღბეჭდილნი.

იგრძენით განსხვავება.

კიაზო ბერიაშვილი
02.12.14
სპორტული მიმოხილველი
თბილისი–კიევი–თბილისი

გედის სიმღერა

ალიურა!
აჯობეს.
სძლიეს.
ასიამოვნეს.
იმას!

სიმღერის პრემიერას არ მოჰყოლია ოვაციები. ბრავოს და ბრავისიმოს ღრიალი.

ეხლა წესით, აღებულ ფულს რომელიმე რესტორაბში უნდა ხარჯავდნენ და მღეროდნენ,
არ გამოსდით ქეიფი. არ ეშარაფებათ.
დაძლევა მჟავე სახეებით და შეშფოთებული მზერით გამოხატეს.
ესეთი სახეები ამ ტიპებს უკვე რამდენჯეერმე ჰქონდა. შეშფოთებული,  შეფიქრიანებული და ავის მომასწავლებელი. აი, ისეთი, გული რომ რაღაც ცუდს იტყობინება
კომპრომატების სიომ დაჰბერა ბუდრუგანაში.
დღეიდან, ვის რა საუბარს და რომელ ნატლიკინებ ფრაზას ააფარებენ სახეში, არავინ იცის.
სატელეფონო საუბრები ბევრად მოზომილი გახდება.
სპალნებში ხვევნა კოცნა ბევრად კდემით აღვსილი.
მკვეთრად მოიმატებს თავის ფეხით მისულ–გამოცხადებულთა და აღიარებითი ჩვენებების  რიცხვი.

ნაცმაცუნებს რაღა უნდა მოუსმინონ. უკვე ყველაფერს მოუსმინეს.
ქოცუნიბს კი ყველაფერი წინა აქვთ. ეხლა მათი რიგია. ყველას ყველაფერს გაუხსნებენ და ცხვირიდან ძმრად ადენენ.
მთელი საშინელება ქოც კოშმარებისა კი ის არის, რომ აი მათ უკვე აღარავინ არ გადაეფარება, აღარავინ არ მოაწყობს აქციებს მათ დასაცავად.
გამხეცებული პრემიერებს ყველას ქლესა ღიმილი ახსოვთ.
განსაკუთრებით ყოფილს.
მოქმედი ჯერ ნორჩია და აფოფინებული.
ყოფილი კი გამოცდილია ძლიერ ამ საქმეში. დაბოღმვა დამახსოვრებაში.
ეხლა გაჩნდება გადაცემები და სტატიები "აი ვინ გვღალატობს". ასავალ დასავალში, უმრავლესობის პარტიულ გაზეთში  დაიბეჭდება უამრავი კულუარული ინფორმაციები. ეს სიხარული და ჟრიამული წინა აქვთ  კოალიციის ერის მსახურებს.
საიტი "ჩიტი" მკაცრად იუმორიტული გახდება. ჩიტების გალია ახალ შენობაში გადავა, უფრო დიდში ან ახალ კორპუსს  ბოტანიკურ ბაღში ააშენებენ.
იმედის და ასავალ დასავალის თანამშრომელთა ბაზაზე შეიქმნება რპოპაგანდის სამინისტრო. იმ პირობით, რომ ველა თანამშრომელი ან თმაშევრცხლილი უნდა იყოს ან ალბინოსი.
ქოც მოსახლეობაში პოპულარული გახდება ლოზუნგი, ამ ჩემს ჭაღარას!
ყველაზე ჭაღარას აირჩევენ პატრიარქად.
მესია ყავთ უკვე.

რამდენს გაუძლებს კალიციის წევრთა ფაქიზი ფსიქიკა, მალე გამოჩნდება. ან იფეთქბს..... ან ააფთქებენ. გააჩნია ვის რა გემოვნება აქვს.

ევროპელ ნაგვებს, პუტინ მოძულეებს სახეში ააფარებენ კანონიერ მოსმენებს და გაუდებენ მოსკოვი–ერევანის სალიანდაგო ხაზს. სრულად, თავის სადგურებიან დეპოებიანად.

და კიდევ, 100% გარანტიით, სააკაშვილის ბიბლიოთეკის თანამშრომლებს და მკითხველებს ნაღდად გამოჭრენანტი ქოცურ საქმიანობაში და სმბზე დაყრდნობით გადააკეთებენ მორჩი ბიძიმელების ქოხ–სამკითხველოდ.

ბედნიერი ერი ქართვეკი, დაიწყებს განცხადებების წერას: გთხოვთ ჩამრთოთ მოსმენათა პატრიოტულ აქციაში.

ამასაც ვნხავთ!
ნაღდად!

კიაზო ბერიაშვილი
გედი ფოფხაძის სახელობის
ჩაიკოვსკის ფანატთა საზოგადოება
10.11.14

მადლობთ მეგობარო

ამერიკელები მუდმივად აღნიშნავენ მადლიერების დღეს, ამიტომ კლავენ ბევრ ინდაურს და შემდგომ ცხიმიან თითებს ილოკავენ.
მხოლოდ ერთ ინდაურს აქვს ყველა მიზეზი, რათა მადლიერების გრძნობით აღივსოს.
ამიტომ ის ერთი, განუმეორებელი დააბოტებს ამ პლანეტაზე გაფხორილი და არვის არ ელპარაკება.
ინდაური, ეს კეთილშობილი ფრინველი ჩვენშიც შემოიყვანეს თავის დროზე, ამრავლეს და საცივშიც უკრეს თავი.
ინდაურები ნებისმიერი საშიშრიების ან მეტოქის დანახვისას იფხორებიან და ამაყად დააბოტებენ,
ჩვენს კურთხეულ ქვაყანაშიც მომძლავრდნენ ეს ფრინველები. ისე, ფრენა ამათ არ იციან, უბრალოდ იფხორებიან და ამჟღავნებენ თავის სიდიადეს. ისინი მუდმივად საქათმეში ზემო ქანდარაზე ზიან გაფხორილები. ფაქტიურად თავზე აზიან კვერცხის მდბელ დედლებს და ბროილერის ქათმებსაც.
მათგან ხეირს წელიწადში ერთხელ ხედავენ პატრონები. მბრძანებლები.
ინდაურების კარიერის დასასრული აკურატ წლის ბოლოს უწევთ. ან ჰაერ ღუმელში ან საცივში. მაგრამ ამას ისინი ვერ ხვდებიან, ყოველ დილას ბედნიერნი ეგებებიან ახალ დღეს და ახალ პერსპექტივებს. აგროვებენ ხალისიანად ხორბლის მარცვლებს და თავი მაგარი ჰგონიათ.
ინდაურები იმდენი ხანია ჩვენსა ცხოვრობენ, რომ ჯიგარმა ქართველებმა მათგან გადაიღეს მიხვრა–მოხვრაც, ყელყელაობაც და გაფხორვაც.
ადამიანებიც, რაც უფრო მაღალ ქანდარაზე ახერხებენ ახტომას, მით უფრო იფხორებიან და ხმაურობენ. ერთია ახტომაა ძნელი, თანაც ქვევიდან უკეთ მოსჩანს მათი მადის აღმძვრელი ბარკლები და საცივის გემო უფრო ხშირად ახსენდებათ ბატონებს ანუ ქათამ მბრძანებლებს და ინდაურთა არსთ განმრიგეებს.
ინდაურები თავისი ცხოვრებით ცხოვრობენ, მათაც უხარიათ და გული სტკივათ. მათაც უყვართ ინდაურების კარიერა, ყველა რისკის მიუხედავად. ერთმანეთს სახელებესაც კი არქმევენ. სახელოვანი ინდაურები ყველაზე გემრიელად ითვლებიან მელიებსა და ადამიანთა შორის. სარგებლობენ ურყევი რეპუტაციით განსაკუთრებით ნოემბერ დეკემბერში.
ჰოოდა, ეხლა სწორედაც ინდაურების ზეობის პერიოდია. მათი აღიარების მომენტი ზოგს უკვე დაუდგა, ზოგიც ემზადება ამ დიდებული მომენტისთვის.
ზოგი ინდაური ქვედა იარუსებზე მყოფნი, ემზადებიან ასახტომად, ზოგს საკენკის გაზრდილი ულუფა უბინდავს მზერას და ზოგიც სულ ზედა ქანდარზე ზის და თათბირებს იქვე ატარებს. რას თათბირობენ არავინ არ იცის. უბრალოდ, გაუცნობიერებელი სევდა–შეშფოთება ეუფლებათ ინდაურებს, ეუფლებათ და მაინც აგრძელებენ თათბირებს და სხდომებს.
აი, თუნდაც დღეს. ქანდარელმა ინდაურებმა მიიღეს გადაწყვეტილება, რათა ჩუმად მოუსმინონ ადამიანებს და გაარკვიონ წელს რა ელოდებათ. საღორეშიც გაგზავნეს სანდო ინდაურები და უახლოეს პერიოდში მხოლოდ სიკეთე გველისო, შემოთვალეს ღორებმა.
ახალგაზრდა ინდაური შესაბამისად გაიფხორა, ამაყად გადახედა ინდაურიკოებს და აღნიშნა, რომ ეს მათი თავდადებული შრომის შედეგია და გაიხსენა ის დრო როცა მათ არავინ არაფერს არ ეკითხებოდა და მხოლოდ ასუქებდნენ ქვენა მიზნებით. ინდაურები ამის გაგებისას უზომოდ გაიფხორნენ და მათი ჩასუქებული ბარკლების დანახვისას მელიას გული წაუვიდა.

სულ რამდენიმე დღის წინ ინდაურების ფაქტიური გენოციდი აღარავის გახსენებია. მხოლოდ მადლობა გადაუხადეს ახალგაზრდა ინდაურს ზრუნვისთვის.
ისხდნენ ეხლა გაფხორილები და ელოდონ მეომავალ იმედის მომცემ წელს.

ახალ წლამდე კი სულ 3–4 კვირაა დარჩენილი. მაგრამ თვლა ინდაურებმა როდის იცოდნენ.
ამიტომ, ზიან და ელიან.

გაფხორილები ზიან და ელიან.

კიაზო ბერიაშვილი
28.11.14
საცივიოლოგი

კულისებს მიღმა გაზაფხულია

რა იმედი ჰქონდათ ქართველებს საერთოდ და ქართულ ელექტორატს კონკრეტულად.

როგორ ელოდნენ დაწყნარებას, სიმშვიდეს და შემოქმედებით შრომას.

ყველა პირობა სახეზე იყო.

მაღალი გიეჟი წავიდა.

ნერვიული დარჩა.

სიმშვიდეა სცენაზეც და კულისებში.

უსაქმური აქტიორები დაბოდიალობენ. დეკორაციებს ნიედ ნოედებიან.

დეკორაციები ნერვიულმა შეუკვეთა. 

ძლივს დაამზადეს.

კოსტუმებიც შეკერეს.

ზომები აიღეს.

ლიბრეტო ჩამოვიდა იქიდან.

მუსიკა დაწერა კომპოზიტორმა უკვე აქ.

ყველაფერი მზადაა პრემიერისთვის.

ცოტა ლიბრეტო რომ ჩამოიტანა, იმ ყუეიერმა გააოცა დასი.

ხო, კაი. ეგ არაფერი.

რეჟისორმა ჩამოსვლა ვერ მასწრო და ფოტო გამოგზავნა მხლოდ თავისი.

ეგეც იმ კურირმა მოიტანა.

საქღალდეში ედო ფოტო. 

დიდხანს იქექა და იპოვა.

მერე ჩაი დალია ბევრი. მურაბით.

ადიე! გამოაცხადა და წავიდა.

მსაიობი რისი მსახიობია, რომ რაღაც ისეთი არ ჩაატაროს, უცნაური და იმნაირი.

გაიგეს თუ არა, რომ რეჟისორმა მხოლოდ ფოტო გამოაგზავნა, აიშვეს. დაიწყეს მაიმუნობა. კრების ჩატარება სცადეს. 

ამაზე რეჟისორის ასისტეტნტმა საპასუხო კრება ჩაუტარა და ნახტტომში შპაგატი გააკეთა.

ამ ჟრიამულში იყვნენ და გამატარე–არ გაგატარებს ღრიალებდნენ, როცა ფოტომ სახე იცვალა, რეჟისორს გაუჩნდა პენსნე და პროკურორის მანტია მოსხმულმა გაიღიმა.

ღიმილი დასს არ მოეწონა. 

ერთად შეიკრნენ, მხარი–მხარს მისცეს და ფოტოს შეუტიეს.

კარგი სანახავები იყვნენ ფოტოსთან გაყოყოჩებულები.

რეჯისორის ასისტენტი აწყდებოდა კედლებს და იძახდა, შედით ბუტკაში თორემ რაც წინაწარ ჰონორარი დაგირიგეთ, უკან მოგატანინებთო.

თან სულ უმადურები და ღორები უძახა.

ამაზე დასი დაიძაბა. ვის უნდა აბა ფულის დაბრუნება? არავის!

ამიტომ სხვა მსახიობებმაც თვალების პაჭუნი დაიწყეს და თქვენი ვართ თქვენი ასსისინდნენ.

დასის შეკრება დაინიშნა მეფე არტურის მოედანზე და იქ მისულებს, ჯერ მოლარე დახვდათ, რომელმაც ავანტურისტი შეყვარებულების უბდლო შემსრულებელს  გამოუცხადა, თქვენი დათხოვნილი ხართ და თეატრში დაბრუნდით, იქ მიიღებთ ბოლო ხელფასსო. თან ინგლისურენოვანი კაპლდინერი გააყოლა, მიხედე, სადმე არ გადაუხვიოსო.

სხვები დარბაზში შეიპატიჯა, სადც მათ დახვდათ ის უცნაური კურიერი, რომელსაც რეჟისორის გრიმი ეკეთა და ისევ ის მანტია ჰქონდა მოსხმული მხრებზე. თან გამოაცხადა, ჩვენ ახალი რეჟისორის ასისტენტი დაგვინიშნეს და პატივი ეცითო.

ახალმა პენსნე გაიკეთა და ყველაფერს ფრანგული კონიაკო მოასხა. ესეა საჭიროო. პრიმუსი გააძრო და ის იყო საქმეს უნდა შედგომოდა, რომ ის კაპელდინერი დაბრუნდა, რომელმაც ინგლისურა დაიძახა: ახალი რეჟისორი გვეწვიაო, და ვიღაც აწოწილ კაცს თვალის ჩაკვრით ანიშნა, მობრძანდითო.

კრებამ საინტერესო სახე შეიძნა, გაივსო ინტრიგებით და პრიმუსებით.

ახალმა  კარგი ინგლისურით დაიწყო და უცებ ქართულად ალაპარაკდა.

ჰაით, მე თქვენ გიჩვენებთ როგორ უნდა პროტესტებიო, აბა ეხლავე ტექსტი ისწავლეთ და მიზასცენები მანახეთო.

თან დააყოლა რატომღაც რუსულად: раз два три! фигуру покажи!  და სიცილი აუტყდა. რა გავხართ თქვე საცოდავებოო!

რას დაგამსგავსათ წინა რეჟისორმაო.

დასრულდა!

დასრულდა.
ყველაფერი დასრულდა.
ბოლო კვირეებია არანორმალური ტემპით მიდის ლუსტრაცია. ყველასი და ყველაფრის.
ბრისბენის მოშნი სიფათზე მიჯმა დასრულდა ლონდონში თავზე დაკუკვით.
საბოლოო შტრიხი აქაურ დონეზე, დღეს ჩაატარა მიშამ. 
ყველას კუთვნილი სახელი უწოდა!
ბრისბენიდან გამოგდებული სოჭში გავარდა და აბაროტზე იჩალიჩა.
ლონდონოდან გამობუნძულებული სოლოლაკში აცუცნცულდა და ამ დღეებში 100% ვიხილავთ რეზო ბაბუს ვიდეო კივილს.
წყალქვეშა დიპლომატიის დედამ ქოშები უკუღმა ჰყარა.
კაკულიამ ვიღაცეებს ვეღარ ვხედავო ზმანებებშიო.
ცაგარელმა, გზა აბნეული მთვარე გაშავდაო.
შავმა კატებმა მარშირება დაიწყეს რუსთაველზე.
ანგლოსაქსებმა რაღაც მასონური ქმედებები დაიწყეს, თან სულ იძახიან დიახ მესსირ!
3 წლის წინ დაწყებული მაიმუნობა ფინიშის სწორზე გავიდა.
აფხაზებსაც კი ეშმაკი შეუჩნდათ და ივანუშკა დურაჩოკის ფულებს მიადგნენ. და აახიეს კიდევაც მილიარდ სჩემტა.
მამოები აქაურ დურაჩოკს მიადგნენ და ამათაც ბლომად გაძუგნეს ჯიგარი.
ერთი, ბრძენები დარჩნენ ცაირელ მაცივართან პირისპირ, თანაც შარვალ ჩახდილები და კაბა წამოხდილები.
სხვა, არსით ხმა, არსით ძახილი.
ერთი ჟვანიას ტრაკს არ დაადგა საშველი და მეორე ინაშვილის პლასტიკურ ქირურგიას.

გრუზიის 11 მეგობარი

ყველაფერს წარმოიდგენდა ერი და მისი რჩეულთა პანოპტიკუმი წლების წინ, რომ მისი თავაუღებელი და მუხლჩაუხრელი  ბრძოლა ასე სწრაფი და ასე სასაცილო შედეგითდასრულდებოდა. უფრო სწორად, ფინიშის ზღვარს მიუახლოვდებოდა. 

 ბიჭო, ბიჭო რა იკივლა და იღრიალა ერმა ამდენი წელი. რამდენჯერ შეუძხა ჯოს–ჯოს!რამდენი იუსაქმურა სხვების იმედზე,  ჩეროში წამოკოტრიალებულმა. რა იმედები და რა აღებულ–გაცემული კრედიტებ–თამასუქები იჩალიჩა სხების იმედად. რამდენი წმინდანის რამდენი ძვალი ლოღნა და წუწნა. რამდენი მოყვასი ჩაწიხლა კურთხეულმა და წილხვედრმა ვინ მოთვლის.

საქართველო საშინელებათა ფილმების რიმეიკის სტუდიად იქცა. წიგნთმოძლეობამ ჩაანაცვლა გულადობა და პურადობა.პირადობის მოწმობებშიც კი ეშმას კვალი იპოვა დორბლიანმა შავკაბოსანთა არმიამ. 

თან ეს ყველაფერი უსისტემოდ და ქაოტურად ხდება. არავითარი პრინციპები, თანმიმდევრობა. 

განმანათლებელი ილია – მოკლული წმინდანია

განმანათლებელი კახა – იუდაა და დევნილობაში გარდაცვლილი. დიდი ალბათობით დაუნთა კრებული, ქართველები მასაც წმინდანად შერაცხავენ

ქურდი ჯაბა პანთეონში განისვენებს

პრეზიდენტი გამსახურდია განდევნეს

პრეზიდენტი სააკაშვილი განდევნეს

მამაძაღლი  ბიძინა სოლოლაკში ნებივრობს

ერთეულები  აშენებენ, როგორც მიშა. 

ურდოებად შემოსეული მათხოვრები, მეძავები და აფერისტები კი აშენებულს ითვისებენ და თავის აშენებულად ასაღებენ

ამდენი გმირობისა და კრეტინობის ჩამდენი ერი იბერიელი ,ახალი ბუნტის პირასაა.

ერი უკმაყოფილოა 2 პრემიერით და 1 პრეზიდენტით. 

მყარად ნაგები მისტრალის მსგავსი გემი ხინჯიანი აღმოჩნდა. უამრავი კონსტრუქციული ხარვეზებით. მოდებილო კაპიტანით და იუნგებით დაკომპლექტებული.

ეს ჩასაძირად განწირული სასაცილო აბრაკადაბრა საქართველოს მთავრობად წოდებული, მეძავი ჟურნალისტებით შელამაზებული და კანალიზაციიდან ამომძვრალიმწერალ–პოეტებით დიდება აღვლენილი, ბოლო 1 თვეა სრულ ასაკობრივ მარაზმშია ჩავარდნილი. იუნგები გარბიან, ახალი მატროსების ყიდვა ძვირი უჯდება კაპიტანს და ძალიან მალე ნახევარ სამეფოსაც კი გადაიხდის ან სიცოცხლის ფასადაც ვეღარ მოახერხებს ვერაფერს.

მახინჯი ქალების დოღია გამართული მერი შერვაშიძის სამშობლოში.

მეძავი კაცების სტრიპტიზია  მოწყობილი ვახტანგ გორგასლის ქალაქაში.

სოფლის გიჟები რაიკომის მდივნებად ინიშნებიან, რაიკომის მდვინების მდინებად დიდძუძუიანი გოგოები არიან გამწესებულები, ამიტომაც თათბირს თათბირზე ატარებენ მდივნები.

ტოლერანტი ერის კაცებად დანიშნული დორბლიანები კატბის და ქალების ხოცვაზე არიან გადართულები. ახარებენ თავის პაწია ეგოებს და მდიდრულ სუფრებს უშლიან მათ სპალьნაში შემოვარდნილ ბომჟებს.

გეორგიანელი მიჭათმოქმედნი ძლივს აღებულ თალგამის მოსავალს ვერსად   ვერ ასაღებენ და ამიტომ ვინმე  უცხო მყმეებს აგინებენ უშვერად.

მოკლედ, გემი "ოცნება" გახდა გემი "დალანდი" და იძირება, ძველი, მრავალჭირნანახი იუნგა სკკპ ინსტრუქტორები საბოლოოდა თვალებ დაჭუტულები დადიან. 

ორ ხიდიანი ძველი მეძავები კომიტეტებში ზიან, 

ორ გოლიანი ტიპები რეაქტორობანას თამაშობენ. 

ბრძენი ჟურნალისტობას ჩალიჩობს ერი კი ღია ფერის ჩაიში ჩამბალ პურს ლოღნის და ჩიჩიფებს ბრძენის სიდიადეზე და სასფლაოებძეე გვამების ამოთხრით და მათი ექსგუმაციითა დაკავებული.

ყველაფერი ეს ხდება გაშეშებული ევროპელების თვალწინ, რომელთაც კეკლუცად უღიმიან კბილებჩალეწილი გრუზინები და სამთხოვროდ როლს როისებით მისული მინისტრები. 

არადა ახლოვდება ის რაღაცა, რომელსაც არ იმჩნევენ გენიოსი მოქალაეები და პრემიერები. 

ახლოვდება კი არა, აგერ, ა, ეზოშია არიან უკვე იმ რაღაცეების სპეციალისტები. 

გენიოსები კი უყურებენ მათ ამოტრიალებული დურბინდით და ეცოტავებათ, მაგრამ ამით მოცემლობა არ იცვლება.

ისინი მოდიან ესენი კი ჩაცუცქულები თან იჭინთებიან, თან ამაყად გაჰყურებენ ნისლიან მომავალს. თავის პირად მომავალს

გუშინ  ბენდუ  განმანათლებელი კუკიის მიწას მაიაბრეს.

დღეს კი გიორგობაა, მეთეთმეტე გიორგობა.

ვოლანდი და მისი 11 მეგობარი გამახსენდა.

გავგიჟდი.

გამარჯობა თბილის ქალაქო.

კიაზო ბერიაშვილი

23.11.14

აკვლანიგისტ გლაციოლოგი

სამართლიანი კორუფცია

 ჩვენი პერიოდის კორუფცია უფრო სამართლიანი იყო.

კიტოვანის მინისტრობის დროს, კინონომპანიაში სადაც ვმუშაობდი, დაგვჭირდა ტელეფონის დადგმა.  ბეკეკასავით გულუბრიყვლო მივადექი ვაკის ატს–ს ნომრის ასაღებად.

ჯერ ვიდექი უზარმაზრ რიგში ვიღაც გაუპარსავ ტიპთან მოსახვედრად, რომელმაც შეიტყო რა ჩვენი ამბიციური სურვილის შესახებ, თვალებში ჯიქურ შემომხედა და  გამოსცრა:შენა! მაიხედე აქეთა. ტელეფონი ყველას უნდა. გაიგეე? ჰოოდა თუ გაიგე, ჩაეწერე და წლის ბოლოს დაგიდგამთ ტელეფონსო. ეს მითხრა იანვრის თვეში.

მე ჩემს საპსუხო ღიმილში ჩავაქსოვე გაუხარელი ადამიანის სევდა და ამაყად წამოვედი. 

სტუდიაში,  ცავფიქრდი შექმნილ პრობლემაზე და ბოლოს, უცებ გამახსენდა, რომ ჩვენი კომპანიის ხელმძღვანელის ახლო ნათეასავი იყო კიტოვანის მოადგილე.

წავედით. შევედით. ვიასუბრეთ, კონიაკი დაცლიეთ ბოლოს მივიღეთ ოფიციალური წერილი, რომლითაც კიტოვანი მიმართავდა თხოვნით კავშირგაბმულობის მინისტრს აღმოეჩინა ჩვენთის დახმარება ტელეფონის დადგმის საქმეში.

ტავდაცვის სამინისტროდან წამოვედით კაბშირგაბმულობის სამინისტროში და კანცელარიაში ჩავაბარეთ ეს წერილი. ბრახ–ბრუხ, შტამპები, რეგისტრაციის ნომრები, დაღლილი მდივანი გოგ, რომელიც ნაღდად ვერ გვიტანდა.

შედეგი. გვიბარებენ სამინისტროდან პასუხზე.

ესაო, ისაო. კიტოვანის ღვაწლი სამშობლოსთვის თავდადების საქმეშიო. მამულისშვილიო, ღირსების სადრაჯიზეო, მაგრამო, ვერაო. ცვენო კი პაჯალუსტა მაგრამ  აი ვაკის ახალი ატსი ორმ აშენდებაო, 500 ახალი ნომერი ფაგვემატება და რამდენიც გინდათ იმდენს დაგიდგამთო კითხვაზე როდის, სევდიანი ღიმილი და 2 წელიწადშიო. სამშობლოს უჭირს და ნიუჯეტი ა–რ–ა–ო!

იმ დღეს მაგრად გავილეწეთთ, ქუჩაში ვიმღერეთ, კიდევ სავღაც ვიცეკვეთ და დარლილები მივეთრიეტ სახლებში.

დილას, პახმელიაზე გამოსავლელად წავედით 31 ქარხანასთან რომ სახინკლე იყო, იქ. საღამოს მთვრალები დავბრუნდით საწყის წერტილში, სახლებში. მე ამჯერად ვუმღერე ოაჯხის წევრებს დავუცევე მეზობლებს. ყველამ მაგინა.

ერთკვირიანი დარდიანი ლოთობის შემდეგ, გონს მოვედი და სამსახურში რომ მივდიოდი, გზად შევნიშნემ ტელეფონის ტურმილიანი კაცი, რომელიც გავიცანი და იქვე სახინკლეში შევილატიჟე, საქმის მომიზეზებით.

საღამოსთვის კლიენტი უკვე მზად იყო და გამომიცხადა, არაა პრბლემაო. ხვალ მოდი ჩვენთან კანტორაში და 400 მანეთი თან იქონიეო.

მაიცა! მა სამშობლო და კიტოვენი თქო? ისევ სევდიანი ღიმილი, თავლის ჩაპაჭუნება და ძლივს მივხვდი, რომ მე იქ, იმ დროს და იმ ქალაქში არ ვცხოვრობ. ვარ სრული არარაობა და საზოგადოების უმაქნისი მზოზავი არსება.

მოკლედ მეორე დღეს მივედი კანტორაში 400 მანეთით და 2 დღის მერე დაგვიყენეს ტელეფონი. თანაც ლუდი იმან იკისრა!

ასე იყო ეს ამბავი სამრთლიანი კორფციისა! შევარდნაძის გენიოსობისა და დღევანდელი პოეტ კაგაბეშნიკების საოცნებო საქართველოსი. მაშინ ამას ერქვა ქალაქელობა, კაცობა და მეობა.

კორკოტას ჰკითხეთ თუ არ გჯერავთ!

კიაზო ბერიაშვილი

19.11.14

ელიტური კორუფციონერი

ანა–ბანა, გამობანა

განათლება ივანიშვილის და მისი გუნდის პრიორიტეტია.

მისი პირადი პიორიტეტია პრეზიდენტი მარგველაშვლი.

თუ დავაჯამებთ, პრიორიტეტები არიან საერთოდ ყველა მინისტრები, თავის მოადგილეებიანად.

ივანიშვილი გამოირჩევა განათლებულობით, ალღოიანობით და  ენების უბადლო ცოდნით.

ვინ იყო კახა ბენდუქიძე ივამიშვილისთვის ან მარგველაშვილისთვის. არავინ! ნული! ერთი ტეტია, მსუქანი კაცი, ორმელიც თავის თავს ფულებს პარავდა. მიშა სააკაშვილი? არავინ! ნული. რომელიც დღემდე იპარავს ბიუჯეტის სახსრებს, თქვლიფავს სუშის და დაწანწალებს მსოფლიოს ქვეყნებში.

ვინ ვართ ჩვენ, ამ ქვეყნის მოქალაქეები? არავინ! ნულები! გონებასუსტები რომელთა მოტყუება აუდვილესია.  

მთავარია დაპირდე მაცივრებს და სარეცხ მანქანებს. 

მერე უკვე დააჯერებ, რომ არაფერიც არ აშენებულა. 

კაცები გაუპატიურდნენ, ქალები გაბიზდნენ. 

რომ ომი ჩვენ დაგვიწყია. რომ არა რუსების კეთილგონიერება, პარიზსაც დავიპყრობდით.

რომ ეს იყო იმ შავბნელ წლებში. აი მაშინ, ადამიანები რომ ბრმები იყვნენ.

ეხლა კი რა? მესამე გადამწყვეტ წელს, არნახული წარმატებებია:

განათლების მინისტრი პრეზიდენტი გახდა.

პოლიციის მინისტრი პრემიერ მინისტრი.

თავდაცვის მინისტრი დასაჭერი.

სხვები რიგში დგანან და მოწყენილები ელიან თავის რიგს.

პაცივრები ჩაანაცვლეს ჩაიში ჩამბალი პურით.

სარეცხი მანქანები, გატეხილი ვარცლით.

ოცნება უღიმღამო ხელცქვიტობით.

მთავრი, ახალი ზღაპრების მრაბლტომეული იბეჭდება წოველ დრე. გადაცემები, ზღაპრის გუდა,  მზადდება ყოველ დღე და მიეწოდება ცაით და დამბალი პურით გაჭყეპილ ქვეშერმდომებს.

ნერვიული მინისტრები თვიდან თვემდე ელიან გადატრიალებას და უწყვეტ რეჟიმში აშინებენ ერთმანეთს და მრევლს მუდმივად გზაში მყოფი ბუათი, რომელიც არა და არ მოდის. ამაზე კივიიან ქართველი ჟურნალისტები. და დეტალურად ხსნიან რატომ არ მოვიდა ბუა.

იმან კი გადაიფქრა მოსვლა და სხვა ხერხებით შეუტია ახლად ფეხ ადგმულ და ჩაჯმულ ივანიშვილის დემოკრატიას.

ერთ კანონზომიერებასა აქვს ადგილი.

ყოფილები აანონსებენ რაღაც თარიღებს, შემდეგ მინისტრები და ჟურნალისტენი აწყობენ ისტერიკებს, არასამთავრო  იდეოლოგირი მეგაფონები იჭყებენ ანალიზს. შემდეგ, ვიღაც უცხოელები პატიჟებენ მინისტრებს და პრემიერს, იქ, დასავლურ ურდოებში, სადაც მაგან ითხოვენ განმარტებებს და გარანტიებს. ესენცი შემცბარად   სახე დაჭიმულები აკეთებენ განმარტებებს, იძლევიან გარანტიებს რომლისაც არც ამათ და არც იმათ აღარ სჯერათ. უბრალოდ მოქმედენ პრინციპით, ყვავს კაკალი გააგდებინეო. არ გააგდებს და ველაფერი ჩაწერილია და ხელმოწერილია. ეს ყველაფერი ძალიან  ჰგავს  პროკურატურაში დაბარებას. სადაც ღიმილიანი ტიპები ზრდილობიანად გესაუბრებიან, თავს გიქნევენ და შეძახილებით, აუ შენ რა მაგრი ხარ, საბრალდებულო დასკვნას ამზადებენ.

ასე მოხდა ეხლაც, ნოემბრის თვეში.

ჯარ იყო ანონსი.

მერე ისტერიკები.

მერე უცბად სტუმრების მოზღვავება.

15 რიცხვში, მთავრობამ და იბანიშვლმა მორიგი ჩასვრა განახორციელეს და ეგრევე 2 ღეში პრემიერი დაპატიჟეს ყველგან სადც კი შეიძლებოდა. იქ ნერვიულმა პრემიერმა საოცრებები აბრახუნა. მოუსმონეს. კაი კაცოო, მხარზე ხელი მოუთათუნეს და ისევ რაღაცეებზე ხელი მოაწერინეს. 

ზუსტად იგივე ნომერი ჩაუტარეს ვლაიმერ ვლადიმერის ძეს, 

დაპატიჟეს, ალაპარაკეს. მერე აგინეს. სადილი არ აჭამეს და სახლში გამოაბუნძულეს.

ეს ტირუკები უკვე ყოვეკდღიურობა გახდა. რუტინა. იმას აგინებენ და შტრაფავენ, ამათ ტრივიალურად თავზე აკუკავენ და აიძულებენ გაიღიმონ.აგრეთვე აიძულებენ გამოიბანონ ყოველდღიურად. აზიზები არიან ისინი, სიბანძეს და სიბინძურეს ვერ გუობენ.

სამგიეროდ უყვართ ფბ–ზე ფისოების სურათების დადება და ითხოვენ, რომ ამათ აიცელბლად დაალაიკ–დააშეარონ. თირემ     დიდი შანსია ის ფისოები გაცოცხლდნენ და ნაწყენებმა დაკაწრონ კიდევაც.

სამთავრობო ტეტანუსი კი მხოლოდ იქ იწარმოება.

კიაზო ბერიაშვილი

18.11.14

ბრი–უსელი, ბრის–ბენი

მშვიდობით

ჩვენმა შვილებმა  დაკარგეს მათთვის განათლების მიმცემი, მათთვის მებრძოლი, მათი მომავლისთვის ყველაფრის მომთმენი, ჩვენი შვილების პერსპექტივისთვის იდეების გენერატორი. 

ჩვენმა შვილებმა  თვალნათლივ დაინახეს მათი წინა თაობის გააფთრებული ბრძოლა მათივე მომავლთან.

ბატონი კახა გახდა ბრძოლის სიმბოლო  უწიგნურობასთან, სიბრიყვესთან, უტიფრობასთან. 

ბატონმა კახამ ჩვენს შვილებს დაანახა, რომ ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი. რომ სინდისი არ იყიდება. რომ ბევრი ფულის ფლობას აზრი არა აქვს უწიგნური, გაუნათლებელი, ბოგანო ადამიანებისთვის.

ბატონმა კახამ ყველას დაგვიმტკიცა, რომ ფულის მქონე ადამიანი შეიძლება იყოს ქველმოქმედი , განმათლებელი და შიძლება ადამიანმა ბევრი ფული დახარჯო უსაქმურთა მოსასყიდად და პირად მარიონეტებად გადასაქცევად.

ამიტომაც დევნიდნენ მას ბოგანონი და უყვარდათ ჩვენს შვილებს.

ამიტომაც  დასტირიან მას დღეს ჩვენი შვილები.

ბატონმა კახამ ისინი გაუზარდა ამ ქვეყანას, ამ ქვეყნის მომავალს.

 ამიტომაც გახარებულია ბოგანო მინისტრის ბოგანო მიადგილე.

ამიტომაცაა კმაყოფილი ბოგანო ყოფილი რეჟისორი და ბოგანო  პოეტი.

თავისი გარდაცვალებით ბატონმა კახამ ყველას დაანახა ამათი, ბოგანოთა  წარმავლობა, ხოლო ბოგანოთა ჟრიამულის წარმავლობას საფუძველი ჩაუყარა ბატონმა კახამ.

ჩვენ კი დაგვიტოვა შესასრულებლად მისია, რომელსაც ალტერნატივა არ გააჩნია. 

ისვე როგორც ბატონი კახა იყო უალტერნატივო ჩვენთი ქვეყნისთვის და ჩვენი შვილებისთვის.

მადლობთ ბატონო კახა.

მადლობთ ყველაფრისთვის რისი გაკეთებაც მოასწარით.

მადლობთ ჩვენი შვილების მომავლისთვის.

გუშინ ბატონი კახა შეუდგა მთვარით განათებულ იმ გზას, რომლის ბოლოში მას ელიან. მოუთმენლად ელიან, რათა გაიხარონ მასთან საუბრით და აღივსონ მის ოპტიმიზმით.

ამ გზაზე მას მიაცილებენ რაინდები, რომეთა ხილვის პერსპექტივა ყველაზე მძიმე კოშმარია ბოგანოთათვის.

მაგრამ ბოგანონი ამ რაინდებთან შეხვედრას ვერ ასცდებიან.

ამ შეხვედრის ორგანიზება კი ჩვენი  მისიაა. ჩვენი ვალია!

მშვიდობით ბატონო კახა!

მშვოდიბით და მადლობთ.

კიაზო ბერიაშვილი
14 ნიემბერი, 2014 წელი
თბილისი. საქართველო

სოლიდარული გაუგებრობა.

ემოციურ სოლიდარული გაუგებრობა.

კატა და ვოლანდი ნამდვილად დაბრუნდნენ!

ყველას გვეგონა რომ წავიდნენ და აჰა! 

უცებ მობრუნდნენ გზიდან. 

მობრუნდნენ და ფაქტზე წამოადგნენ ამ საცოდავებს. 

თანაც რიჩარდ ლომგულის  შთამომავალიც იახლეს   საქმეების გადასაბარებლად!

არდა რა ჟრიამული იყო!

რა აღმაფრენა!

პრემიას პრემიაზე უწერდნენ ერთურთს!

პოემას პოემაზე უძღვნოდნენ მგოსნები. 

ტელეგრამაც კი გაამზადეს სტანდარტული ტქსტით: 

მოსკოვი. 

კრემლი. 

ვოვას და კირილეს! 

თბილისის თავზე ფსბს მართმადიდებელთა საძმოს დროშა ფრიალებს!

ჰოოდა, გოგებოო! 

თავზე წამოადგნენ ამ საყვარლად მოჟღურტულეებს. 

ესენიც ეგრევე ჩაჯდნენ წუმპეში!

აქეთ თოფების მინისტრს ეცნენ, იქეთ ისევ იმ მაღალს ეცნენ.

სულ იქეთ ზონდერ–შმონდერ ტიპები გაიხსენეს,  ჯერ გამოუშვეს და მერე  თავიდან დაიჭირეს.

ისეთ ალიაქოთში იყვნენ,რომ ვერც კი შენიშნეს მაღალის აჩრდილი, რომელიც შუშის ზვიგენარიუმის მსგავს ნანგრევებში მიმოდიოდა და ვიღაცას ელაპარაკებოდა.

ჯერ ეგონათ, დანიაში იმალებაო. 

მერე იფიქრეს რომ აჰ! დანია ამას როგორ გვაკადრებდაო და სარფში  ჩაიხანაში აფრინეს  ზონზროხა მინისტრი.

ნევროზიანი პირველი მინისტრი სულ განერვიულდა და როცა ვოლანდის აჩრდილს მიამსგვსა მაღალის პროფილი, გამოექანა  а ты кто такой выблядок?–ის  ყვირილით.

ამაზე მაღალის მთელი ზონდერები შეიყარნენ და თვის ბოლოსკენ ჯერ პირველი ნევროზიანი მინისტრი მაგრად აშაყირეს, მერე კი კინაღამ გაძუყნეს.

ამის შემდგომ ჭიაკოკონობა მოაწყვეს სოლოლაკის მთაზე. 

მერე თავდებით გაშვებული და კელიებში გადანაწილებული კირილეს პროტეჟეები გაკორტნეს, დაბანეს და გაპარსეს.

რიჩარდის გამომგზავნებმა ვოლანდათ გადარეკეს, შეათანხმეს ტაქტიკა და მორცხვად თვალებდახრილნი შეშფოთდნენ. 

რაც არც  დაუმალიათ, 

აი, პირდაპირ როჟაში რომ ააწნეს გოიმთ მბრძანებეეელს! არა ნორა დედას!

თანაც კატა აიჯაგრა, სახეში ეცა გოიმთ მრძანებელს და დაკაწრა, 

თანაც ჯიბიდან მილიარდ სჩემტა და მონეს ნახატი ამოაცალა. 

მონის კი არა მონე!. კლოდ მონე! დებილებო! 

იყო ეგეთი ქიზიყელი მხატვარი, თამაზაშვოლების შტოდან., ფაქტურად სახლიკაცი.

ამ კივილ–წივილში და რეცეპტების ფრიალში ჩაირა კვირამ.

მოსახლეობამ ტრანკვილიზატორები დალია ბლომად, გაიზმორა და შაბათისთვის გაემზადა.

თიფების, სადღაც შესვლის და ურთიერთობების მინისტრები ოფის ოფის დარბიან ჩაფსმამდე და ამას კონსტრუქციულობას უწოდებენ.

ნევროზიანი პირველი მინისტრი,  გამწარებული სპცომ იდიოტობებს იძახის და დორბლს უშვებს ძალუმად.

მაღალი კი კვლავ ვიღაცას ესაუბრება, 

კარგი, კარგი,  ეგრე ვიზამო ეუბნება უცნობს და აქეთ ტვალებს აპარებს.

ზოგს უცნობი ალიევს ამსგავსებს, ზოგი შავ კაცს და ზოგიც პონტია, პონტიო გაიძახის.

უცნობი კი კრუტუნებს, დიახ მესსირ, როგორც თქვენ იტყვით, ეუბნება ვიღაცას და მაღალს თავლებს უპაჭუნებს. 

ანუ, ყველაფერი კარგად იქნებაო!

ჩვენც გვეჩქარებაო, უსაქმურები კი არ ვართო.

ვერა მოიმკითხე ქობალიაო, ეგ ლამაზუნაო და ეს გადაეციო, პატრის ლუმუმბას სურათს აწვდის!

განათებულ ბილიკს კი მთავრე დასცქერის და სადღაც შორს ბორის მამაძაღლის ფიგურა მოსჩანს. 

მის ირგვლივ კი წყვდიადია და აბრა ჰკიდია: 

მიახლოება საშიშია და სასტიკად აკრძალულია!

კიაზო ბერიაშვილ – კაკულიასი

12 ნოემბერი 2014 წელი

თბილისი – ანატნანარივუ

გარეკილები და გასარეკები

თევზი ან ახალია,  ან აყროლებული.

ვოლანდის ეს შეგონება ზუსტად ასახავს იმას რაც გუშინ, ყოფილმა პრემიერმა იბოდიალა.

მან გააქარწყლა ის მბჟუტავი იმედები, რომ ადეკავტურობასთან და გონებასთან მას, პრემიერს, რაიმე შეხება აქვს.

თავხედობა კი ბატონო, გონებასუსტობაშ გარდამავალი უტიფრობა, ესეც. 

რაც იცის, იცის ის რომ ერი ქართველი არ არის ბრძენი. ჰომოსოვეტიკუსის გაუარესებული ვარიანტი უფროა. რომელიც ცხოვრობს ილუზიებით, თავისივე შეთითხნილი მითებით ერის სიდიადეზე, ტოლერანტობაზე და სწორუპოვარ ისტორიაზე.

სხვაგვარად იმის ახსნა, თუ რატომ სჯერა ქართველობას ამ იდიოტის შეუძლებელია. 

ამ არსებამ იცის როგორ მართოს ინვესტიციები, 

როგორ აღზარდოს  პროფესიონალი ანალიტიკოსები, 

როგორ ჩამოაყალიბოს ბავშვების გონება მუცლად ყოფნის პერიოდში, 

მან იცის პრეზიდენტის ინსტიტუტის რაობა, 

მან იცის დეტალურად ფრანგი ოფიციანტების და უდპლომო მახინჯი დედაკაცების გენიალურობის საიდუმლო. 

მან იცის როგრ მოატყუოს თავის ნაირი დებილები და აქციოს დემოკრტია ანანიზმად, რუსულ ანანიზმად. 

იცის როგორ ატინგიცოს მოხუცი მსახიობები და დაიყენოს სადილზე საშუტკაოდ თვეში მადენიმე ათსად. 

იცის როგორ გაიხადოს  ჭორიკანა დედაკაცები და მკვლელობის დამრალებელი მკვლელები,  მხატვრული კითხვის პედაგოგებად. 

მან ზუსტად იცის, როგორ უნდა დაარწმუნო შავკაბიანების მრევლი, რომ მათი, მრევლის, აყროლებული მაცივრები სავსეა პროდუქტებით. 

იცის, როგორ აღაგზნოს ცნობილი ლოთები და აღრიალოს რაღაც, მისი სადიდებელი სიმღერები, 

უბრალოდ ნაძირალა ლიტერატორები, პოეტები და დრამატურგები დასვას და ამტკიცებინოს, რომ"მხოლოდ ჩვენ  ვართ ქვეყანაზე. ჩვენ და ბირია. ჩვენ და ბორია!"

ეს ყველაფერი ამ არსებამ იკადრა გუშინ, 8 ნოემბერს, 2014 წელს, 

ზუსტად მის მიერ დაწესებული ოცწლიანი მენსტრუალური ციკლის მეორე წელს. ჩაგვიზუსტა, რომ წინ კიდევ 18 წელი აქვთ დაქნეულ ქართველებს იმ დღემდე როცა მათი გამოუბანელი ტრაკები და აყროლებული იღლიები დაიწყებენ გაბრწყინებას. არ დაიწყებენ და ეყრებიან იქვე კუტაისსკაი ღუბერნიაში, დეფლის წყაროს მახლობლად, ღარიბაშვილის საგვარეულო მამულებში.

ამ ყველაფერს ერმა უპასუხა, რომ მკაცრად მოგჰკითხავენ სააკაშვილს, სად გააქრო მან საპონები და ქიები ჭრელ აბანოში, და იმ ტრაკში ნახმარ ქართველ ვაჟკათა ბედს, რომელთაც ეხლა მშვენივრად ხამრობს ბიძინა ივანიშვილი. ვითომ პატრიოტი, ვითო ოლიგარქი, ვითომ ჭკვიანი.

რაელურად კი:

არა პატრიოტი,

არა ოლიგრქი და

უბრალოდ დებილი.

ისეთვიე დებილი როგორც მსიგან გამოქცეული რაღაცნაირი, სხვანაირი დემოკრატები, 

2 წელი რომ მის ყველა მარაზმს "აპრავებდნენ", 

ეს არსება არის შემდგარი სამედიცინო დიაგნოზი.

ეს არსება არის ქართველობის დიაგნოზი.

ისევე როგორც აპატრიარქოა უზნეობის და გამყიდველობის ეტალონი ამ ქვეყანაში.

ვოლანდი ლუკმაა ეს ჭორვილელი თავხედი და სრულიად დაქნული ერი ქართველი.

სხვა რა.

სხვამფრივ ყვველაფერი კარგადაა მშვენიერო ქალბატონო.

კიაზო ბერიაშვილი

09.11.14

P.S.

15–ში გამოეთრიეთ და მიხედეთ ქვეყანას თქვე მართლა დებილებო!

.