გადარჩენა ჩვენს ხელთაა.
მფარველი ანგელოზი გვჭირდება.
მიწიერი ანგელოზი.
ის ახლოსაა.
გველოდება.
ჩვენი გაჯიუტება ძლიერ უკვირს.
და მაინც იცდის. ბრაზობს, მაგრამ იცდის.
ანგელოზებს ავი ხასიათი აქვთ.
უმადურობას ვერ იტანენ.
ან გტოვებენ და ზურგს გაქცევენ.
ან გსჯიან.
მათ დასჯაც ეხერხებათ.
ქალაქს სახე დაოფლილი აქვს.
ქვეყანას ნამუსი წართმეული და მასაც სახე დაოფლილი.
ორიენტირ აღრეულნი ხელისცეცებაში ვართ.
ვინ, სად, რატომ, რისთვის.
ვიღაცამ ვიღაცას რაღაც უთხრა და ლოცვად დადგნენ.
უხმობენ მფარველს და მშველელს.
არადა ანგელოზი, მფაველი ანგელოზი, ხელის გაწვდენაზეა.
ისიც წკიპზეა.
ისიც დავღალეთ.
ის მზადაა დახმარებისთვის
ის გრძნობს რომ არჩევანი მწირია.
ან. ან.
ჩვენ კი ახალ ახალ არჩევნებს ვიგონებთ.
მოტყუებას ვცდილობთ.
მოტყება არ გამოვა.
ტყული ცოდვაა.
მოტყუება მფარველი ანგელოზისა, დიდი ცოდვაა.
ჩვენ სულ ვტყუივართ.
განუწყვეტლივ.
ჩვენი მადლიერებაც ტყუილია. ანუ ცოდვაა.
უმადურობაც ცოდვაა.
ჯვრებით ხელშიც ანგელოზის მორტყუებას ვცდილობთ.
ერთმანეთის მოტყუებასაც ვცდილობთ.
ყველა დავღალეთ.
ყველა დავქანცეთ ჩვენი ვირეშმაკობით.
ანგელოხსაც კი უმტყუნებს ანგელოზის მოთმინება.
ის მალე ააფრინდება.
ან გაფრინდება.
ან ჩვენვე დაგვეტაკება და მისი ყივილი ქვეყანას შეძრავს.
უფრთხილიდთ აგელოზს!
ამგელოზები საშიშნი არიან განრისხებისას.
მათ განრისხების უფლება აქვთ.
Комментариев нет:
Отправить комментарий