ТИРЛИМ, БОМ БОМ!

პოლკა მაზურკას კურსები გაუხსნეს რუსებს უკრაინელებმა!
დასკვნით გასტროლზე წაიყვანეს პუტინი.
არ უნდოდა, მაგრამ მაგას ვინღა ეკითხება.
ლენინის ორდენოსანი, ლენინგრადის ოლქის ქალაქ ლენინგრადის მაცხოვრებლები გულდათუთქულნი და დიდხანს ემშვიდობებოდნენ რუსეთის ამაღორძინებელს და ფეხზე წამომყენებელს.
გამომშვიდობებისას, ვოვამ ფარაჯა ჩაიცვა, პარტინკა შემოიხვია და “მწვანე კაცუნების” გადასაზიდ სატვირთოში შეძვრა.
მანქანას გარედან ეწერა СВЕЖЕЕ МЯСО.
წარწერა ახლად გაკეთებული იყო. თათარიახნად.
მანქანა სავსე იყო უბნის ლოთებით და ბომჟებით.
ვოვას დანახვისას ყიჟინა დასცხეს და  არწყიეს.
კუთხეში კირილე იჯდა და ბოდავდა აღდგენილ ღირსებაზე.
გაპარსულ – გადახოტრილი იყო და ვერ იცნეს.
ვოვა მიუჩოჩდა და ჰკითხა:
Грузин?
Бидзину знаешь? Хакима?
Передай им, Жив буду маму выебу!
კირილა გაიტრუნა.
საჭესთან ვიღაც შავი, ულვაშებიანი კაცი იჯდა. ძლიერ ჰგავდა კატას. თან ბეჰემოტივით ძონძროხა, მაგრამ ძალიან ჩქარა ატარებდა. პერიოდულად ვიღაც ურეკავდა და ესეც ახსენებდა სად იყვნენ და დროზე მიიყვანდა კლიენტებს.
ბოლოს ამატებდა:
ვოლანდ ვოლანდოვიჩ, პრივეტ რებიატამ. სკორო ბუდუ დომა.
კიევში შავი კაცის ხალხი მოუთმენლად ელოდნენ ხორცის ახალ პარტიას. ის მაღალი გიჟიც მათთან იყო და ცმუკავდა, თან ქოცებზე ანეკდოტებს ყვებოდა.
ბევრი იცინეს.
ახალი პრეზიდენტი შოკოლადებს არიგებდა და თან გეგმა “B”–ს დეტალებს ათანხმებდა შავ კაცთან. ოთახში პენსნე გაბზარული მაღალი ტიპი ვოლანდ ვოლანდოვიჩს ტელეფონზე ესაუბრებოდა თან ხშირად ახსენებდა ლუგანსკს და დონეცკს.
თენდებოდა.
ჩიტები ისტერიულად მღეროდნენ.
ბენდერს ეძინა.
პანიკოვსკი კიტრს იპარავდა.
ხადური ბიუჯეტს.
ირაკლი ხტოდა.
გრიგორიჩი შეუმჩნევლობაში ვარჯიშობდა.
“ქოცობა”  ხვრინავდა.
ჰაერში კი ცვლილებების სიო იაფ ფულს აშრიალებდა.
სატვირთო  მანქანამ უკანასკნელი ზღავრი გადალახა და………..
ПТУРСИ–ს დედა მოვ……..

კიაზო ბერიაშვილი